Categoriearchief: Kerkblad

Amsterdam, Artikel, Confessioneel-Credo, Cultuur, Fotografie, Gebed, Geloof, God, Godsbeelden, Kerkblad, Kunst, Missionair, Openbaring, Pastoraat, Theologie

GeneReus

Rijdend op de Amsterdamse ringweg A10 langs de Zuidas valt mijn oog op een groot beeld dat in de buurt staat van het gerechtsgebouw. In de gauwigheid zie ik een naar voren gebogen figuur die blijkbaar iets op de grond ziet. Wat ik kon zien tijdens het autorijden, heeft me niet meer losgelaten. Tegelijk vroeg een andere gedachte mijn aandacht: als gelovige zag ik iets van God in dat beeld. Alsof Hij voorovergebogen staat om te luisteren naar wat Hem wordt toegefluisterd, alsof Hij aandachtig kijkt naar… Naar wat eigenlijk?

Love or Generosity (N. Eisenman) Het beeld staat prachtig in de maartse zon. (foto R.J. van Amstel, maart 2022)

Love or Generosity

Mede door de zonnige omstandigheden in de afgelopen maand maart ben ik vanuit Rotterdam naar de hoofdstad gereisd om het beeld van nabij te bekijken. Het bronzen-stalen-marmeren kunstwerk is gemaakt door de Frans-Amerikaanse kunstenaar Nicole Eisenman (*1965) en draagt als titel: “Love or Generosity”, vertaald: “Liefde of Vrijgevigheid”. Genereus zou ook goed woord kunnen zijn aangezien het beeld “reus”-achtig is, ruim 5 meter hoog.

Lees verder GeneReus →
Artikel, Bijbel, Bijbelstudie, Blog, Christelijk geloof, Confessioneel-Credo, Cultuur, Geloof, Gesprekskring, God, Godsbeelden, Heilige Geest, Jezus Christus, Kerkblad, Lijdenstijd, Meditatie, Missionair, Pasen, Passie, Pastoraat, Stille Week, Theologie

7 Kruiswoorden 7 Lichtpunten

Grote verzuchtingen, sterke mokerslagen, met stem verheven verstillingen, zo klinken de laatste kruiswoorden van Jezus Christus op Golgotha. Ik raak diep onder de indruk wat de Heer weet te zeggen in die krachtige uitingen uitmondend in het moment dat Jezus de Geest geeft. Dan is het inmiddels aardeduister (Lucas 23, vers 44 en 45) Het licht is gedoofd. Althans, dat dácht ik altijd.

Goede Vrijdag

Tijdens een kerkdienst op Goede Vrijdag waar ik als voorganger per kruiswoord steeds één van de zeven brandende kaarsen op de liturgische tafel uitblies, kwam ik tijdens het stiltemoment op een ander spoor. Tot dan toe beleefde ik de kruiswoorden als zevenstanden-dimmer waarmee ik het licht uiteindelijk helemaal uit zet. Echter, doet de Heer Jezus juist geen licht áán, net zoals zijn Vader en onze God “licht” roept waar de chaos en het ledige van de wereld, het tohoewabohoe, in een ander licht komen te staan?

Menora

Thuis ben ik verder gaan denken en ik kwam uit bij de zevenarmige kandelaar, de menora, zie o.a. Exodus 25, vers 31 t/m 40. Deze van massief goud gemaakte en rijk versierde kandelaar kreeg een plek eerst in de mobiele ontmoetingstent en later in de door koning Salomo gebouwde tempel in Jeruzalem. De lampen van de menora werden dag en nacht brandende gehouden, Leviticus 24, vers 4. De menora staat symbool voor Israël die het licht is voor alle volken (Jesaja 60, vers 3). In Spreuken 20, vers 27 lees ik, dat het licht van de Heer de geest van de mens verlicht, “het dringt door tot in zijn diepste gedachten” (NBV21)

Licht voor de wereld

Lees verder 7 Kruiswoorden 7 Lichtpunten →
Alexanderkerk, Bijbel, Blog, Christelijk geloof, Christendom, Cultuur, Fotografie, Geloof, God, Godsbeelden, Jezus Christus, Kerkblad, Kerkvenster, Kunst, Meditatie, Missionair, Pastoraat, PrediKanttekening, Rotterdam, Schilderkunst, Theologie

Wat betekent het om te leven?

“Hoelang uw verblijf op deze kleine planeet ook mag duren en wat u ook mag overkomen, het belangrijkste is dat u van tijd tot tijd de heerlijke streling van het leven voelt.”

Ik voelde het kippenvel op mijn armen komen, toen ik deze woorden las. Ik kom ze tegen als citaat uit het boek Leven in volheid. Een christelijke verbeelding van Timothy Radcliffe (2021). Daarin staat hij uitgebreid stil bij de vraag: “Wat betekent het om te leven?” De van christelijke origine Dominicaanse auteur zegt, dat het christelijk geloof vrijwel geheel om déze vraag draait. Hij verwijst naar Jezus Christus die zegt in Johannes 10, vers 10:

“Ik ben gekomen om hun het leven te geven in al zijn volheid.” (NBV21)

De heerlijke streling van het leven – wat kan ik mij daarbij voorstellen? Heb jij lezer er een beeld bij? Of een ervaring?

Streling

Radcliffe vertelt over de oorsprong van het citaat. Dat komt van een oorlogscorrespondente die een bochtig leven leidt vol schoonheid, goedheid, absurde en pijnlijke wendingen, lachen en huilen. Uiteindelijk wordt ze ziek. Ze stelt zichzelf de vraag of ze er niet zelf een einde aan zal maken. Ze wordt aan het denken gezet door de woorden van de heerlijke streling van het leven.  Wat is die streling dan?

Lees verder Wat betekent het om te leven? →
Artikel, Bijbel, Blog, Confessioneel-Credo, Cultuur, Eindtijd, Film, Gebed, Geloof, Gesprekskring, Kerkblad, Kunst, Missionair, Netflix

Don’t look up!

Eerst maar dit gebed uit een recente film:

Dearest Father and Almighty Creator,
We ask for your grace tonight despite our pride.
your forgiveness despite our doubt.
Most of all Lord, we ask for your love to soothe us
through these dark times.
May we face whatever is to come in your divine will,
with courage and open hearts of acceptance.
Amen.

In eigen vertaling:

Geliefde Vader en Almachtige Schepper,
we vragen vanavond om uw genade, ondanks onze trots,
om uw vergeving, ondanks onze twijfel.
Vooral, Heer, vragen we U om uw Liefde
ons te troosten in deze donkere tijden.
Mogen we tegemoet zien wat zal komen door uw heilige wil
met moed en open harten van acceptatie,
amen.

De scène waar deze woorden worden uitgesproken:

Na deze woorden die het hart raken worden de verwoestende gevolgen zichtbaar als een kolossale meteoriet de aarde raakt. Deze scene waar een jonge skater bidt in deze ruim twee uur durende Netflix-filmhit Don’t look up is voor mij één van de mooiste.

Lees verder Don’t look up! →
Artikel, Bijbel, Bijbelstudie, Christelijk geloof, Confessioneel-Credo, Film, Geloof, God, Godsbeelden, Kerk, Kerkblad, Kunst, Meditatie, Missionair, Openbaring, Pastoraat, Theologie, Youtube

Zwijgt God in alle talen of is Hij de stem achter jou?

Zware stem

Als 10-jarig jochie zag ik de film The Ten Commandments van Cecil B. DeMille uit 1956 in de theaterzaal van het dorp waar ik toen woonde. De regisseur brengt op spectaculaire wijze de bevrijding van het volk van Israël uit Egypte in beeld. Eén van de hoofdrolspelers in de film is, als ik het zo mag zeggen, God. Niet echt zichtbaar, zeker niet zwijgend, juist hoorbaar.
Filmmaker DeMille koos voor een donkere en zware stem. Die klonk op volle kracht in de zaal waarbij ik mijn stoel zachtjes voelde vibreren. Als ik de Bijbel lees waar God spreekt, dan heb ik meestal de neiging om die stem uit de film te horen.

Een voorbeeld uit de film waar God Mozes roept en Zichzelf voorstelt aan hem (zie voor de Bijbeltekst: Exodus 3, klik hier)

Zwijgen van God – onleefbaar

Hoe de stem van God nou echt klinkt? Mensen die schrijven over het horen van de Gods stem vertellen eigenlijk nooit hóe die stem dan ‘klinkt’. Wel wat de stem allemaal oproept en de mens een zet geeft in geloof en leven. In het pastoraat kom ik als dominee in aanraking met mensen die het zwijgen van God haast onleefbaar vinden. Geen antwoord op hun gebed met een bevestiging in de trant van “Ik heb je gehoord”. En wat te denken van de stilte van het huis na het verlies van een partner: Lees verder Zwijgt God in alle talen of is Hij de stem achter jou? →

Alexanderkerk, Bijbel, Christelijk geloof, Christendom, Geloof, God, Gods Koninkrijk, Godsbeelden, Kerk, Kerkblad, Kerkvenster, LHBTIQ+, Meditatie, Missionair, Pastoraat, Rotterdam, Theologie, Transgenders in de kerk

Jezus komt buurten

Zuiver op de graat?

We maken een coming-out én een coming-in mee als je het bijzondere verhaal over Zacheüs en Jezus Christus leest in Lucas 19, vers 1 t/m 10. Zacheüs had een beroerde reputatie in de stad Jericho. Hij werkt voor de Romeinen als oppertollenaar en hoofd van een corrupt systeem: tol heffen en vooral afromen. Van dat gestolen goed verrijkte hij zichzelf ten koste van de toch al dunne beurzen van de gemiddelde Israëliet. Zacheüs werd met de rug aangekeken. Zijn joodse naam zakkai (in het Grieks Zacheüs) betekent “zuiver op de graat, reine, schone” – tsja, what’s in a name… Een naam zegt maar weinig over iemands ziel, biografie en persoonlijkheid.

Zacheüs is in de kast van de (voor)oordelen van de massa gestopt. Zou ik hetzelfde doen vanuit dat bepaalde onderbuikgevoel? Als ik bijvoorbeeld de verhalen lees in de krant over bankiers die grote bijdragen blijven ontvangen, terwijl ze foute beslissingen hebben genomen, ten koste van vertrouwen van andere mensen.

Hoe reageer je daarop als christen? Lees verder Jezus komt buurten →

Bijbel, Bijbelstudie, Christelijk geloof, Geloof, Gesprekskring, God, Heilige Geest, Jezus Christus, Kerk, Kerkblad, Meditatie, Missionair, Pastoraat, Pinksteren, Theologie

Perslucht

Perslucht en de Heilige Geest – deze combinatie zal niet direct voor de hand liggen. Toch is er iets over te zeggen.  Omdat mijn blog over de Heilige Geest goed gelezen werd en wordt, bied ik graag wat extra materiaal om nog wat mediteren op de betekenis van de Geest van God in ons leven.

Lemen pop wordt mens

De Heilige Geest komen we gelijk op de eerste pagina van de Bijbel tegen. Onbekommerd laat de schrijver van dit Bijbelboek de Geest en God Zelf aan het licht komen.

Lamp in het zand (Glen Carrie @unsplash)

Lees maar in Genesis 1, de eerste paar verzen. De Geest zweeft over het toehoewabohoe, het woeste en het doodse dat er is in de wereld. God roept “Licht” en is licht. Na vijf dagen begint God met het kroonwerk: het scheppen van de mens naar Zijn beeld gelijkenis. In het tweede scheppingsverhaal dat begint in Genesis 2, vers 4b horen we over God die eerst de mens formeert. God blaast de neus van de lemen pop die lijkt op een mens, vol. De G/geest komt nu in de mens en brengt hem/haar op spanning. In Job 33, vers 4 lezen we dat Geest van God ons heeft gemaakt en dat de Adem van God ons doet leven. In datzelfde hoofdstuk, vers 6 staat ook een belangrijke zin die in onze tijd van #BlackLivesMatter, Lees verder Perslucht →

Artikel, Bijbelstudie, Christelijk geloof, Christendom, Confessioneel-Credo, Cultuur, Geloof, Gesprekskring, God, Gods Koninkrijk, Godsbeelden, Kerkblad, Kunst, Liedkunst, Missionair, Muziek, Pastoraat, popmuziek, Radio, Sonotheologie, Spotify, Videoclip, Youtube

Hoe je me vasthoudt, voelt heilig (Justin Bieber)

“On God” zo pikken mijn oren deze Engelstalige uitroep op in een popliedje via de online jukebox Spotify. In eerste instantie dacht ik dat Gods Naam oneigenlijk werd gebruikt, want dat gebeurt nogal eens in de popmuziek. Echter, ik herkende de stem van Justin Bieber die ook over vasthouden hold me en “heilig” “holy zingt

Van deze bijna 27jarige artiest had ik eerder vernomen, dat hij zich in 2014 heeft laten dopen. De pastor van de christelijke HillSong-gemeente in New York bracht hem op het spoor van Jezus Christus en God. Bieber heeft sindsdien een flinke religieuze groei doorgemaakt en een eigen stem daarin gevonden.
In 2018 trouwde hij met Hailey Baldwin, dochter van een bekend filmacteur. Dat huwelijk was voer voor critici en de roddelpers: na zes maanden relatie al trouwen…

Enorm bereik

Zowel zijn religieuze groeispurt als zijn liefde voor en huwelijk met Hailey zijn belangrijke ingrediënten voor het in september 2020 uitgebrachte liedje Holy, “Heilig” in het Nederlands, waar ik die uitroep On God hoorde.  Inmiddels is het lied dat Bieber samen met Chance The Rapper maakte, honderden miljoenen keren (!) beluisterd via muziekstreamingdiensten en YouTube. Wat een bereik heeft deze jonge vent om in mijn ogen oprecht mensen te vertellen over zijn geloof in God. Daarmee weet hij vele harten te raken, waaronder dus dat van mij. Het goed luisteren naar de tekst werd een feest van ontdekking én ontroering voor mij.

 Doop, avondmaal, vergeving

Misschien heb je het liedje al eerder gehoord of is het nieuw voor je,, hieronder plaats ik een YouTube-video waar de songtekst te lezen is. Ook de officiële videoclip is op YouTube te vinden, klik hier.

Als je de tekst goed bekijkt, dan verwijst het lied Holy naar Lees verder Hoe je me vasthoudt, voelt heilig (Justin Bieber) →

Artikel, Christelijk geloof, Confessioneel-Credo, Cultuur, Geloof, God, Gods Koninkrijk, Kerkblad, Kunst, Missionair

De pakketbezorger brengt een stukkie schepping

“Het is echt gekkenhuis, meneer”, zo zei de pakketbezorger met vriendelijke haast in de ogen en de schouders reeds gericht op het volgende huisadres, “er komt geen eind aan de stapels dozen en pakketten. Superdruk!” Voor de zoveelste keer tijdens de feestmaand december gaat bij mij de deurbel: bezorgers van Picnic, PostNL, DHL, UPS die vanwege de lockdown boodschappen en bestellingen thuis brengen of omdat de buren niet thuis zijn.

In het achtuurjournaal zie ik de stomende postsorteerlijnen, de mierenhoop aan medewerkers om alles in goede banen te leiden en de propvolle bestelbusjes. Massaal werd en wordt er ingekocht en online besteld door de Nederlanders. Ik doe mee met dat consumeren. Het is gewoon geworden. Wat (of wie) zouden we zijn zonder pakketbezorgers?

Raul Balai – ‘I should love you more than pizza’, foto: Lotte van Uittert/Nest

Sokkel

Ziet u de pakketbezorger al staan op Lees verder De pakketbezorger brengt een stukkie schepping →

Alexanderkerk, Christelijk geloof, Christendom, Geloof, God, Godsbeelden, Kerkblad, Kerkvenster, Kerst, Meditatie, Missionair, Pastoraat, PrediKanttekening, Protestantse Kerk in Nederland, Theologie

Hoe houd je je geloof fris?

Je kent ze wel, uitdrukkingen met het woord fris erin: een “frisse start”, “met frisse moed”,  “fris en fruitig”. “Fris” slaat op een frisdrank of wordt gebruikt om iets of iemand aan te duiden in de trant van nieuw, onbevangen, luchtig of hygiënisch. Natuurlijk kan fris slaan op gevoelstemperatuur, zeker nu de dagen wat kouder worden.

We hebben inmiddels een frisse start van het kerkelijk jaar achter de rug, begonnen met Advent begin december vooruitlopend naar het Kerstfeest: Jezus Christus, het Licht voor de wereld, is ons geschonken, omdat God jou en mij liefheeft.
Trouwens, mij is opgevallen dat het verlangen naar licht dit jaar heel vroeg is begonnen in onze stad. Tot mijn verbazing zag ik reeds eind oktober een kerstboom in een automaterialenshop. De verkoper zei het op z’n Rotterdams: 

“Ik ben die corona zo zat! Gewoon wat gezelligs in mijn winkel, dat wil ik.”

Op een groot woonkamerraam in de wijk zie ik kleurige engeltjes geplakt met de vleugels wijd. De tuincentra en kerstwinkels hadden zich op voorbereid op een zeer goed jaar wat betreft kerstverkopen, alleen de harde lockdown deed geen goed. Nu is het zo voelbaar: de mens snakt naar verbondenheid, gezelligheid, licht in de duisternis.

Fris 2021

Het jaar 2020 verspringt naar een fris nieuw jaar, 2021. We laten een veelbewogen, raar corona-jaar achter ons, niet alleen voor ons leven en voor onze samenleving, ook voor ons als Alexanderkerk-gemeente. Wat zal het nieuwe jaar voor ons als gemeente brengen? Ik hoop van harte dat we de schouders zetten onder een frisse manier van kerk-zijn, waar inspiratie, energie, geloof en vriendschap voeding vinden in God als Bron van alle leven.

Voorzijde boek “Hoe houd je het geloof fris?”

 

Fris boekje

Ik ga nog een stapje verder wat betreft het woord “fris”. Lees verder Hoe houd je je geloof fris? →

Alexanderkerk, Christendom, Geloof, God, Gods Koninkrijk, Kerk, Kerkblad, Kerkvenster, Meditatie, PrediKanttekening, Protestantse Kerk in Nederland, Rotterdam

Rups wordt vlinder

Inmiddels vormen stapels kranten en boeken zich tot een Klaagmuur van de mensheid. het nieuws dat we lezen en zien, wat we ervaren in de wereld van alledag: het spat van je platte tv-scherm. Het doet wat met me. Van Covid-19 of corona-virus zijn we nog niet verlost.  Van de week weer nieuwe maatregelen en dringende adviezen vanuit de overheid.
Maatschappelijk en sociaal ervaar ik veranderingen in hoe we met elkaar omgaan. Nepnieuws, alternatieve feiten, complottheorieën tieren welig. Wat is nou mijn en jouw houvast?

Trots

In Matteüs 24 zijn de leerlingen van Jezus geheel zeker. Ze vestigen zijn aandacht op de tempelgebouwen (vers 1). Hun houvast is de tempel in Jeruzalem. Daar zijn ze trots op. Het gebouw is het zichtbare en betrouwbare teken dat God dichtbij de mensen wil zijn. Het huis van God belichaamt kracht en eigenwaarde. Daar wordt verzoening gebracht tussen hemel en aarde: God vergeeft de mens. De tempel is embleem voor een nieuwe start.

Reconstructie Tempel van Jeruzalem (bron: www.bijbelin1000seconden.be)

 

Alexanderkerk

Net als onze Alexanderkerk: het fiere en markante Lees verder Rups wordt vlinder →

Alexanderkerk, Bijbel, Christendom, Cultuur, Fotografie, Geloof, God, Godsbeelden, Ietsisme, Kerk, Kerkblad, Kerkvenster, Meditatie, Missionair, Pastoraat, Protestantse Kerk in Nederland, Theologie

Beeld(en) van God in je dagelijks leven

Wat is jouw beeld van God?, deze vraag stelde ik onlangs tijdens een pastoraal bezoek. Degene met wie ik in gesprek was, bracht de welgevormde wenkbrauwen omhoog, terwijl de zomerzon in de ogen weerkaatste: “Goh, ja, daar vraag je wat. Ik heb dat eigenlijk nooit hardop gezegd in mijn leven.” Inwendig voelde ik mijn verbazing. Want: hoe kan een mens vol kennis en levenswijsheid en ruim genietend van het pensioen nog nooit iets daarover losgelaten hebben?

Verlegenheid (I)

Dat ik me verbaasde, zegt meer iets over mijzelf natuurlijk. Ik ga ervan uit dat mensen die al een aantal decennia meegaan op deze aardkloot, een eigen beeld van God paraat hebben. Tegelijk merk ik in de pastorale contacten, tijdens Bijbelkringen, gespreksgroepen, waar dan ook op het kerkelijk erf, dat de verlegenheid groeit.
Tuurlijk, Lees verder Beeld(en) van God in je dagelijks leven →

Alexanderkerk, Bijbel, Bijbelstudie, Christendom, Cultuur, Ecclesiologie, Fotografie, Geloof, God, Jezus Christus, Kerk, Kerkblad, Kerkvenster, Kunst, Meditatie, Missionair, Pastoraat, Theologie

Ik hou van jou

In de wijk Montmartre in Parijs is bij een park een bijzondere muur te vinden. Het parkje zelf is niet zo’n toeristentrekker, de muur van 40 vierkante meter des te meer. Op de muur staan de woorden “Ik hou van jou” te lezen in 250 verschillende talen. In 2000 heeft de kunstenaar Frédéric Baron zijn kunstwerk onthuld en sindsdien is het dus een topper voor de toeristen. Al Insta-end en Facebookend worden de selfies gedeeld.  

De “Ik hou van jou”-muur (foto via Wikipedia)

Regelmatig is het dringen voor de muur, want met name toeristen maken graag een selfie voor hun achterban, Lees verder Ik hou van jou →

Alexanderkerk, Christendom, Cultuur, Geloof, God, Gods Koninkrijk, Groen rijden, Kerkblad, Kerkvenster, Meditatie, Missionair, Pastoraat, PrediKanttekening, Protestantse Kerk in Nederland, Rotterdam, Theologie, Wijsheid

t Nieuwe normaal? Wijs met de aarde

“Dit zal ik nooit meer vergeten”, zo zei een lid van onze kerk tegen mij tijdens een telefoongesprek. “De oorlog heb ik meegemaakt. De watersnoodramp van 1953. En nu dit coronavirus. Ik kan niet naar mijn zieke geliefde in het verpleeghuis. Wat mij nu overkomt, zal ik niet meer kwijtraken.” Zo diepingrijpend is de coronacrisis, nu zo’n negen weken aan de gang. Er is leed op globaal, landelijk en individueel niveau. Bedrijven, ondernemingen, ZZP’ers, groepen, gezelschappen, mensen: haast niemand wordt ontzien.

Tegelijk zie ik ook iets anders gebeuren. Er wordt op allerlei niveaus nagedacht over hoe de wereld eruit ziet ná corona. Kunnen we teruggaan op de oude voet? Wordt alles weer normaal, zoals het was in pré-coronatijd met de anderhalvemetersamenleving als het nieuwe normaal? Het vliegverkeer verwacht in 2023 weer volop te functioneren. Het consumentenvertrouwen heeft nu een flinke deuk opgelopen en zal mondjesmaat moeten herstellen om de economie weer op flinke toeren te laten draaien.

Rechtstreex

Het oude niveau … Wat zal ik dan de buitenlucht in de Rotterdamse binnenstad missen die zoveel schoner is geworden Lees verder t Nieuwe normaal? Wijs met de aarde →

Alexanderkerk, Christendom, Gebed, Geloof, God, Kerk, Kerkblad, Kerkvenster, Lijdenstijd, Meditatie, Pastoraat, PrediKanttekening, Protestantse Kerk in Nederland

Nood leert bidden

Eén van de sterke kanten van de kerk is het samen bidden. Iedere zondag bidt de gemeente en vormt samen een collectief gebed. Zo bidden we voor de wereld, voor de kerk, voor de ander, voor onszelf.

Vrouw bidt (Foto: Ben White | unsplash)

De kracht van gebed is niet te onderschatten. Toch hoor ik om mij heen vragen omtrent het gebed. Werkt het nu echt? Worden gebeden echt verhoord? Is het jezelf uiteindelijk voor de gek houden? Word jij er beter van?

 

De Geest brengt je gebed naar boven

In Romeinen 8, vers 26 lees ik iets heel treffends:

“De Geest helpt ons in onze zwakheid; wij weten immers niet wat we in ons gebed tegen God moeten zeggen, maar de Geest zelf pleit voor ons met woordloze zuchten”

Als bidden niet meer lukt of je weet niet meer wat je kunt bidden in deze roerige en vreemde tijden, dan kun je erop vertrouwen dat de Heilige Geest je hart opent voor God. Alle woordloze woorden Lees verder Nood leert bidden →

Alexanderkerk, Bijbel, Christendom, Cultuur, Geloof, God, Gods Koninkrijk, Kerk, Kerkblad, Kerkvenster, Meditatie, Missionair, PrediKanttekening, Rotterdam, Theologie, Wijsheid

Vroeger was alles beter

“Ja, de huidige tijd. Het gaat mij allemaal veel te snel. Alles moet via de computer. Belastingaangifte via internet. Mijn kleinkinderen zijn alleen nog te bereiken via hun telefoon. De mensen zijn alleen maar met zichzelf bezig. Die gebogen hoofden turend op kleine schermpjes in bushokjes, bij het zebrapad, in de kantine van scholen. Hoe de mensen zich tegenwoordig kleden met van die scheuren in spijkerbroeken – heeft u gezien hoe rood de knieën zijn tijdens een koude dag op de fiets? Op witte gympen naar begrafenissen komen. Dat kán toch niet? Nee, vroeger was het beter. Toen hadden we tenminste oog voor elkaar, normen en waarden.”

Brompot

Ik citeer niet een oude brompot, mocht die indruk zijn ontstaan. Ik heb wat flarden van gesprekken bij mensen thuis of tijdens het koffiedrinken na de kerkdienst hierboven weergegeven. Dat ene zinnetje bleef bij mij hangen: Vroeger was alles beter.

Waar de kinderen van nu opgroeien met beeldschermen, internet, smartphones, digitale reclameborden etc. hebben de ouderen behoorlijk wat veranderingen mee gemaakt.

Zegeningen

Ik ben het eens gaan vragen aan wat 90plussers, waaronder mijn oma van 93 die nog steeds onder de levenden is. Lees verder Vroeger was alles beter →

Bijbel, Christendom, Confessioneel-Credo, Cultuur, Gedicht, Geloof, God, Godsbeelden, Humor, Jezus Christus, Kerk, Kerkblad, Kunst, Meditatie, Missionair, Muziek, popmuziek, Spotify, Videoclip, Vocaal, Youtube

Botoxchristen

Rapmuziek heeft voor mij de bijsmaak van vrouwonvriendelijkheid, verheerlijking van geweld en bevordering van verdovende middelen. Is het niet via de teksten te horen, dan kunnen de videoclips die dergelijke rapnummers vergezellen, vol zitten met visueel geweld. Mens- en wereldvisie doen nihilistisch aan en het narcistische zelfbeeld van de rapper is ruim gevuld. Over smaak valt niet te twisten, ik weet het. Alles over één kam scheren zou dit genre te kort doen. Want in de rapscene zijn echt wel wat pareltjes te vinden.

Vrolijke christenen

Het rapduo De Rechtstaat (persfoto via hun website)

Graag introduceer ik een christelijk duo van rappers: De Rechtstaat. Deze vrolijke jongens, Michaël Gabriël (27) en Chesron Sminia (22), hebben een gevleugeld geloof en staan met beide benen op de grond. Ze hebben in 2016 hun debuutalbum “Zorg dat je rechtstaat” uitgebracht.

Met gevatte humor, culturele bagage, grondige Bijbelkennis en aanstekelijke overtuiging brengen zij hun eerbetoon aan God en Jezus Christus. Zij willen graag christenen, of ze jong of oud zijn, aan het denken zetten over het christelijk geloof.

De rijkdom van Gods liefde Lees verder Botoxchristen →

Alexanderkerk, Bijbel, Bijbelstudie, Christendom, Gebed, Geloof, God, Jezus Christus, Kerk, Kerkblad, Kerkdienst, Kerkvenster, Liturgie, Protestantse Kerk in Nederland, Rotterdam, Theologie

Nader bekeken: Heilig Avondmaal

Sta je weleens stil bij de vraag hoe jij jouw eten zoals je eigen avondmaaltijd bereidt en zelf beleeft? Het is de praktijk van alledag en wellicht heb je dit al duizenden keren gedaan: driemaal daags je lichaam de nodige voeding geven. Je smeert je brood of eet een cracker. Je schilt de piepers of kookt de rijst. Groente koken met eventueel vlees(vervanger) of vis erbij. Je gaat aan tafel, alleen, samen, met je gezin. Bid je nog voor het eten en/of daarna? Wat zeg je dan tot God? Samen eten is een vorm van ontmoeting en herbergt de ervaring van gemeenschap en delen. Ofwel: samen bewust zijn dat wat op je bord ligt, niet zomaar uit de hemel komt vallen.

Voorbereiding op het Heilig Avondmaal

Foto: Joshua Eckstein (bron unsplash; door mij aangepast)

Hoe bereid je voor op dat ándere avondmaal, op zondag in de kerk? Met een groepje van kerkenraadsleden, diakenen en organist van de Alexanderkerk hebben we ons eerder dit jaar bezonnen op het Avondmaal. O..a. deze antwoorden kwamen op die vraag over de voorbereiding: “Eigenlijk bereid ik me nooit voor op het Avondmaal” Of: “Ik mis de aandacht voor het avondmaal de zondag de week ervoor.”
Om de eigen voorbereiding op de Maaltijd van de Heer op gang te brengen of te houden of om te bezinnen waar het om gaat in het Avondmaal, noem ik twee vragen:
“Waarom en wat vieren we tijdens het Heilig Avondmaal?” en
“Hoe vieren we dat ‘wat’ in de eredienst?” Lees verder Nader bekeken: Heilig Avondmaal →

Alexanderkerk, Bijbel, Christendom, Cultuur, Dominee, Geloof, God, Gods Koninkrijk, Kerk, Kerkblad, Kerkvenster, Meditatie, Missionair, Ontmoeting, Pastoraat, Protestantse Kerk in Nederland, Rotterdam, Wijsheid

Boek-op-Benen (BoB)

Mensen kijken (foto: bewaakof – Unsplash.com)

Eén van de leuke dingen van zitten in een café of op een terrasje is, naast een lekker drankje, een knabbel en babbel, het kijken. Tuurlijk, je kunt je oog richten op gebouwen, bomen, het parkje met schommelende mensen of de fietsenstalling en het verkeer. Echt leuk is kijken naar mensen. Je ziet dus echt van alles. Je kunt er zelf ook wel een voorstelling van maken wat op de catwalk van het leven voorbijkomt. Mannen in pakken of in een gemakkelijke trui. Die ene dame met keurig gecoiffeerd haar in een perfect zittend mantelpakje. Jongeren die allemaal hetzelfde eruit zien: gaten in spijkerbroeken, rafels onderaan de broekspijp, witte Adidassen. Joelende kinderen. Hele stille oude mensen die elkaar niet zoveel meer zeggen en alles van elkaar begrijpen. De ober die op het terras hengelt mensen naar binnen.

Levensboek

Opeens bedacht ik me: al die mensen zijn een keer geboren. Ja logisch, alleen: hoe vaak besef je dat je ooit een begonnen bent als baby’tje? Met het moment van geboorte begint een verhaal, een levensverhaal. Je kent misschien wel de uitdrukking “het staat in de sterren geschreven” en lijkt het leven misschien al voorgeschreven. Toch begint ieder mens met een leeg dagboek. Een levensboek met van die Lees verder Boek-op-Benen (BoB) →

Alexanderkerk, Bijbel, Christendom, Confessioneel-Credo, Diaconie, Dominee, Ecclesiologie, Gebed, Geloof, God, Gods Koninkrijk, Godsbeelden, Jezus Christus, Kerk, Kerkblad, Kerkvenster, Missionair, Pastoraat, Protestantse Kerk in Nederland, Rotterdam, Theologie, Vrijwilligerswerk

Ik kijk mijn ogen uit – toerusting voor het pastoraat

Voor ik over pastoraat begin, eerst een brok prachtige poëzie:

Licht, van mijn stad de stedehouder,
aanhoudend licht dat overwint.
Vaderlijk licht, steevaste schouder,
draag mij, ik ben jouw kijkend kind.
Licht, kind in mij, kijk uit mijn ogen
of ergens al de wereld daagt
waar mensen waardig leven mogen
en elk zijn naam in vrede draagt.

Huub Oosterhuis is de dichter van deze woorden. Ze vormen het 2e couplet van het lied “Licht dat ons aanstoot in de morgen”, o.a. te vinden in het Nieuwe Liedboek, lied 601, klik hier om te luisteren. Ik citeer dit gedicht van Oosterhuis, omdat voor mij een belangrijke kern van het pastoraat wordt verwoord. Het licht dat van de Vader, God, zelf is, vormt een steevaste schouder – betrouwbaar en vaststaand. Dit licht en deze schouder draagt of dragen mij, net zoals de Goede Herder het teruggevonden schaap op de schouders heeft. Hij draagt jou en mij, want zo kunnen we meezingen: “ik ben jouw kijkend kind”. Ieder mens staat in dit intieme verband en verbond met God.

Omkering

Tegelijk maakt Oosterhuis een o zo sterke omkering: Lees verder Ik kijk mijn ogen uit – toerusting voor het pastoraat →