Categoriearchief: Kerkblad

Artikel, Bijbelstudie, Christelijk geloof, Christendom, Confessioneel-Credo, Cultuur, Geloof, Gesprekskring, God, Gods Koninkrijk, Godsbeelden, Kerkblad, Kunst, Liedkunst, Missionair, Muziek, Pastoraat, popmuziek, Radio, Sonotheologie, Spotify, Videoclip, Youtube

Hoe je me vasthoudt, voelt heilig (Justin Bieber)

“On God” zo pikken mijn oren deze Engelstalige uitroep op in een popliedje via de online jukebox Spotify. In eerste instantie dacht ik dat Gods Naam oneigenlijk werd gebruikt, want dat gebeurt nogal eens in de popmuziek. Echter, ik herkende de stem van Justin Bieber die ook over vasthouden hold me en “heilig” “holy zingt

Van deze bijna 27jarige artiest had ik eerder vernomen, dat hij zich in 2014 heeft laten dopen. De pastor van de christelijke HillSong-gemeente in New York bracht hem op het spoor van Jezus Christus en God. Bieber heeft sindsdien een flinke religieuze groei doorgemaakt en een eigen stem daarin gevonden.
In 2018 trouwde hij met Hailey Baldwin, dochter van een bekend filmacteur. Dat huwelijk was voer voor critici en de roddelpers: na zes maanden relatie al trouwen…

Enorm bereik

Zowel zijn religieuze groeispurt als zijn liefde voor en huwelijk met Hailey zijn belangrijke ingrediënten voor het in september 2020 uitgebrachte liedje Holy, “Heilig” in het Nederlands, waar ik die uitroep On God hoorde.  Inmiddels is het lied dat Bieber samen met Chance The Rapper maakte, honderden miljoenen keren (!) beluisterd via muziekstreamingdiensten en YouTube. Wat een bereik heeft deze jonge vent om in mijn ogen oprecht mensen te vertellen over zijn geloof in God. Daarmee weet hij vele harten te raken, waaronder dus dat van mij. Het goed luisteren naar de tekst werd een feest van ontdekking én ontroering voor mij.

 Doop, avondmaal, vergeving

Misschien heb je het liedje al eerder gehoord of is het nieuw voor je,, hieronder plaats ik een YouTube-video waar de songtekst te lezen is. Ook de officiële videoclip is op YouTube te vinden, klik hier.

Als je de tekst goed bekijkt, dan verwijst het lied Holy naar Lees verder Hoe je me vasthoudt, voelt heilig (Justin Bieber) →

Artikel, Christelijk geloof, Confessioneel-Credo, Cultuur, Geloof, God, Gods Koninkrijk, Kerkblad, Kunst, Missionair

De pakketbezorger brengt een stukkie schepping

“Het is echt gekkenhuis, meneer”, zo zei de pakketbezorger met vriendelijke haast in de ogen en de schouders reeds gericht op het volgende huisadres, “er komt geen eind aan de stapels dozen en pakketten. Superdruk!” Voor de zoveelste keer tijdens de feestmaand december gaat bij mij de deurbel: bezorgers van Picnic, PostNL, DHL, UPS die vanwege de lockdown boodschappen en bestellingen thuis brengen of omdat de buren niet thuis zijn.

In het achtuurjournaal zie ik de stomende postsorteerlijnen, de mierenhoop aan medewerkers om alles in goede banen te leiden en de propvolle bestelbusjes. Massaal werd en wordt er ingekocht en online besteld door de Nederlanders. Ik doe mee met dat consumeren. Het is gewoon geworden. Wat (of wie) zouden we zijn zonder pakketbezorgers?

Raul Balai – ‘I should love you more than pizza’, foto: Lotte van Uittert/Nest

Sokkel

Ziet u de pakketbezorger al staan op Lees verder De pakketbezorger brengt een stukkie schepping →

Alexanderkerk, Christelijk geloof, Christendom, Geloof, God, Godsbeelden, Kerkblad, Kerkvenster, Kerst, Meditatie, Missionair, Pastoraat, PrediKanttekening, Protestantse Kerk in Nederland, Theologie

Hoe houd je je geloof fris?

Je kent ze wel, uitdrukkingen met het woord fris erin: een “frisse start”, “met frisse moed”,  “fris en fruitig”. “Fris” slaat op een frisdrank of wordt gebruikt om iets of iemand aan te duiden in de trant van nieuw, onbevangen, luchtig of hygiënisch. Natuurlijk kan fris slaan op gevoelstemperatuur, zeker nu de dagen wat kouder worden.

We hebben inmiddels een frisse start van het kerkelijk jaar achter de rug, begonnen met Advent begin december vooruitlopend naar het Kerstfeest: Jezus Christus, het Licht voor de wereld, is ons geschonken, omdat God jou en mij liefheeft.
Trouwens, mij is opgevallen dat het verlangen naar licht dit jaar heel vroeg is begonnen in onze stad. Tot mijn verbazing zag ik reeds eind oktober een kerstboom in een automaterialenshop. De verkoper zei het op z’n Rotterdams: 

“Ik ben die corona zo zat! Gewoon wat gezelligs in mijn winkel, dat wil ik.”

Op een groot woonkamerraam in de wijk zie ik kleurige engeltjes geplakt met de vleugels wijd. De tuincentra en kerstwinkels hadden zich op voorbereid op een zeer goed jaar wat betreft kerstverkopen, alleen de harde lockdown deed geen goed. Nu is het zo voelbaar: de mens snakt naar verbondenheid, gezelligheid, licht in de duisternis.

Fris 2021

Het jaar 2020 verspringt naar een fris nieuw jaar, 2021. We laten een veelbewogen, raar corona-jaar achter ons, niet alleen voor ons leven en voor onze samenleving, ook voor ons als Alexanderkerk-gemeente. Wat zal het nieuwe jaar voor ons als gemeente brengen? Ik hoop van harte dat we de schouders zetten onder een frisse manier van kerk-zijn, waar inspiratie, energie, geloof en vriendschap voeding vinden in God als Bron van alle leven.

Voorzijde boek “Hoe houd je het geloof fris?”

 

Fris boekje

Ik ga nog een stapje verder wat betreft het woord “fris”. Lees verder Hoe houd je je geloof fris? →

Alexanderkerk, Christendom, Geloof, God, Gods Koninkrijk, Kerk, Kerkblad, Kerkvenster, Meditatie, PrediKanttekening, Protestantse Kerk in Nederland, Rotterdam

Rups wordt vlinder

Inmiddels vormen stapels kranten en boeken zich tot een Klaagmuur van de mensheid. het nieuws dat we lezen en zien, wat we ervaren in de wereld van alledag: het spat van je platte tv-scherm. Het doet wat met me. Van Covid-19 of corona-virus zijn we nog niet verlost.  Van de week weer nieuwe maatregelen en dringende adviezen vanuit de overheid.
Maatschappelijk en sociaal ervaar ik veranderingen in hoe we met elkaar omgaan. Nepnieuws, alternatieve feiten, complottheorieën tieren welig. Wat is nou mijn en jouw houvast?

Trots

In Matteüs 24 zijn de leerlingen van Jezus geheel zeker. Ze vestigen zijn aandacht op de tempelgebouwen (vers 1). Hun houvast is de tempel in Jeruzalem. Daar zijn ze trots op. Het gebouw is het zichtbare en betrouwbare teken dat God dichtbij de mensen wil zijn. Het huis van God belichaamt kracht en eigenwaarde. Daar wordt verzoening gebracht tussen hemel en aarde: God vergeeft de mens. De tempel is embleem voor een nieuwe start.

Reconstructie Tempel van Jeruzalem (bron: www.bijbelin1000seconden.be)

 

Alexanderkerk

Net als onze Alexanderkerk: het fiere en markante Lees verder Rups wordt vlinder →

Alexanderkerk, Bijbel, Christendom, Cultuur, Fotografie, Geloof, God, Godsbeelden, Ietsisme, Kerk, Kerkblad, Kerkvenster, Meditatie, Missionair, Pastoraat, Protestantse Kerk in Nederland, Theologie

Beeld(en) van God in je dagelijks leven

Wat is jouw beeld van God?, deze vraag stelde ik onlangs tijdens een pastoraal bezoek. Degene met wie ik in gesprek was, bracht de welgevormde wenkbrauwen omhoog, terwijl de zomerzon in de ogen weerkaatste: “Goh, ja, daar vraag je wat. Ik heb dat eigenlijk nooit hardop gezegd in mijn leven.” Inwendig voelde ik mijn verbazing. Want: hoe kan een mens vol kennis en levenswijsheid en ruim genietend van het pensioen nog nooit iets daarover losgelaten hebben?

Verlegenheid (I)

Dat ik me verbaasde, zegt meer iets over mijzelf natuurlijk. Ik ga ervan uit dat mensen die al een aantal decennia meegaan op deze aardkloot, een eigen beeld van God paraat hebben. Tegelijk merk ik in de pastorale contacten, tijdens Bijbelkringen, gespreksgroepen, waar dan ook op het kerkelijk erf, dat de verlegenheid groeit.
Tuurlijk, Lees verder Beeld(en) van God in je dagelijks leven →

Alexanderkerk, Bijbel, Bijbelstudie, Christendom, Cultuur, Ecclesiologie, Fotografie, Geloof, God, Jezus Christus, Kerk, Kerkblad, Kerkvenster, Kunst, Meditatie, Missionair, Pastoraat, Theologie

Ik hou van jou

In de wijk Montmartre in Parijs is bij een park een bijzondere muur te vinden. Het parkje zelf is niet zo’n toeristentrekker, de muur van 40 vierkante meter des te meer. Op de muur staan de woorden “Ik hou van jou” te lezen in 250 verschillende talen. In 2000 heeft de kunstenaar Frédéric Baron zijn kunstwerk onthuld en sindsdien is het dus een topper voor de toeristen. Al Insta-end en Facebookend worden de selfies gedeeld.  

De “Ik hou van jou”-muur (foto via Wikipedia)

Regelmatig is het dringen voor de muur, want met name toeristen maken graag een selfie voor hun achterban, Lees verder Ik hou van jou →

Alexanderkerk, Christendom, Cultuur, Geloof, God, Gods Koninkrijk, Groen rijden, Kerkblad, Kerkvenster, Meditatie, Missionair, Pastoraat, PrediKanttekening, Protestantse Kerk in Nederland, Rotterdam, Theologie, Wijsheid

t Nieuwe normaal? Wijs met de aarde

“Dit zal ik nooit meer vergeten”, zo zei een lid van onze kerk tegen mij tijdens een telefoongesprek. “De oorlog heb ik meegemaakt. De watersnoodramp van 1953. En nu dit coronavirus. Ik kan niet naar mijn zieke geliefde in het verpleeghuis. Wat mij nu overkomt, zal ik niet meer kwijtraken.” Zo diepingrijpend is de coronacrisis, nu zo’n negen weken aan de gang. Er is leed op globaal, landelijk en individueel niveau. Bedrijven, ondernemingen, ZZP’ers, groepen, gezelschappen, mensen: haast niemand wordt ontzien.

Tegelijk zie ik ook iets anders gebeuren. Er wordt op allerlei niveaus nagedacht over hoe de wereld eruit ziet ná corona. Kunnen we teruggaan op de oude voet? Wordt alles weer normaal, zoals het was in pré-coronatijd met de anderhalvemetersamenleving als het nieuwe normaal? Het vliegverkeer verwacht in 2023 weer volop te functioneren. Het consumentenvertrouwen heeft nu een flinke deuk opgelopen en zal mondjesmaat moeten herstellen om de economie weer op flinke toeren te laten draaien.

Rechtstreex

Het oude niveau … Wat zal ik dan de buitenlucht in de Rotterdamse binnenstad missen die zoveel schoner is geworden Lees verder t Nieuwe normaal? Wijs met de aarde →

Alexanderkerk, Christendom, Gebed, Geloof, God, Kerk, Kerkblad, Kerkvenster, Lijdenstijd, Meditatie, Pastoraat, PrediKanttekening, Protestantse Kerk in Nederland

Nood leert bidden

Eén van de sterke kanten van de kerk is het samen bidden. Iedere zondag bidt de gemeente en vormt samen een collectief gebed. Zo bidden we voor de wereld, voor de kerk, voor de ander, voor onszelf.

Vrouw bidt (Foto: Ben White | unsplash)

De kracht van gebed is niet te onderschatten. Toch hoor ik om mij heen vragen omtrent het gebed. Werkt het nu echt? Worden gebeden echt verhoord? Is het jezelf uiteindelijk voor de gek houden? Word jij er beter van?

 

De Geest brengt je gebed naar boven

In Romeinen 8, vers 26 lees ik iets heel treffends:

“De Geest helpt ons in onze zwakheid; wij weten immers niet wat we in ons gebed tegen God moeten zeggen, maar de Geest zelf pleit voor ons met woordloze zuchten”

Als bidden niet meer lukt of je weet niet meer wat je kunt bidden in deze roerige en vreemde tijden, dan kun je erop vertrouwen dat de Heilige Geest je hart opent voor God. Alle woordloze woorden Lees verder Nood leert bidden →

Alexanderkerk, Bijbel, Christendom, Cultuur, Geloof, God, Gods Koninkrijk, Kerk, Kerkblad, Kerkvenster, Meditatie, Missionair, PrediKanttekening, Rotterdam, Theologie, Wijsheid

Vroeger was alles beter

“Ja, de huidige tijd. Het gaat mij allemaal veel te snel. Alles moet via de computer. Belastingaangifte via internet. Mijn kleinkinderen zijn alleen nog te bereiken via hun telefoon. De mensen zijn alleen maar met zichzelf bezig. Die gebogen hoofden turend op kleine schermpjes in bushokjes, bij het zebrapad, in de kantine van scholen. Hoe de mensen zich tegenwoordig kleden met van die scheuren in spijkerbroeken – heeft u gezien hoe rood de knieën zijn tijdens een koude dag op de fiets? Op witte gympen naar begrafenissen komen. Dat kán toch niet? Nee, vroeger was het beter. Toen hadden we tenminste oog voor elkaar, normen en waarden.”

Brompot

Ik citeer niet een oude brompot, mocht die indruk zijn ontstaan. Ik heb wat flarden van gesprekken bij mensen thuis of tijdens het koffiedrinken na de kerkdienst hierboven weergegeven. Dat ene zinnetje bleef bij mij hangen: Vroeger was alles beter.

Waar de kinderen van nu opgroeien met beeldschermen, internet, smartphones, digitale reclameborden etc. hebben de ouderen behoorlijk wat veranderingen mee gemaakt.

Zegeningen

Ik ben het eens gaan vragen aan wat 90plussers, waaronder mijn oma van 93 die nog steeds onder de levenden is. Lees verder Vroeger was alles beter →

Bijbel, Christendom, Confessioneel-Credo, Cultuur, Gedicht, Geloof, God, Godsbeelden, Humor, Jezus Christus, Kerk, Kerkblad, Kunst, Meditatie, Missionair, Muziek, popmuziek, Spotify, Videoclip, Vocaal, Youtube

Botoxchristen

Rapmuziek heeft voor mij de bijsmaak van vrouwonvriendelijkheid, verheerlijking van geweld en bevordering van verdovende middelen. Is het niet via de teksten te horen, dan kunnen de videoclips die dergelijke rapnummers vergezellen, vol zitten met visueel geweld. Mens- en wereldvisie doen nihilistisch aan en het narcistische zelfbeeld van de rapper is ruim gevuld. Over smaak valt niet te twisten, ik weet het. Alles over één kam scheren zou dit genre te kort doen. Want in de rapscene zijn echt wel wat pareltjes te vinden.

Vrolijke christenen

Het rapduo De Rechtstaat (persfoto via hun website)

Graag introduceer ik een christelijk duo van rappers: De Rechtstaat. Deze vrolijke jongens, Michaël Gabriël (27) en Chesron Sminia (22), hebben een gevleugeld geloof en staan met beide benen op de grond. Ze hebben in 2016 hun debuutalbum “Zorg dat je rechtstaat” uitgebracht.

Met gevatte humor, culturele bagage, grondige Bijbelkennis en aanstekelijke overtuiging brengen zij hun eerbetoon aan God en Jezus Christus. Zij willen graag christenen, of ze jong of oud zijn, aan het denken zetten over het christelijk geloof.

De rijkdom van Gods liefde Lees verder Botoxchristen →

Alexanderkerk, Bijbel, Bijbelstudie, Christendom, Gebed, Geloof, God, Jezus Christus, Kerk, Kerkblad, Kerkdienst, Kerkvenster, Liturgie, Protestantse Kerk in Nederland, Rotterdam, Theologie

Nader bekeken: Heilig Avondmaal

Sta je weleens stil bij de vraag hoe jij jouw eten zoals je eigen avondmaaltijd bereidt en zelf beleeft? Het is de praktijk van alledag en wellicht heb je dit al duizenden keren gedaan: driemaal daags je lichaam de nodige voeding geven. Je smeert je brood of eet een cracker. Je schilt de piepers of kookt de rijst. Groente koken met eventueel vlees(vervanger) of vis erbij. Je gaat aan tafel, alleen, samen, met je gezin. Bid je nog voor het eten en/of daarna? Wat zeg je dan tot God? Samen eten is een vorm van ontmoeting en herbergt de ervaring van gemeenschap en delen. Ofwel: samen bewust zijn dat wat op je bord ligt, niet zomaar uit de hemel komt vallen.

Voorbereiding op het Heilig Avondmaal

Foto: Joshua Eckstein (bron unsplash; door mij aangepast)

Hoe bereid je voor op dat ándere avondmaal, op zondag in de kerk? Met een groepje van kerkenraadsleden, diakenen en organist van de Alexanderkerk hebben we ons eerder dit jaar bezonnen op het Avondmaal. O..a. deze antwoorden kwamen op die vraag over de voorbereiding: “Eigenlijk bereid ik me nooit voor op het Avondmaal” Of: “Ik mis de aandacht voor het avondmaal de zondag de week ervoor.”
Om de eigen voorbereiding op de Maaltijd van de Heer op gang te brengen of te houden of om te bezinnen waar het om gaat in het Avondmaal, noem ik twee vragen:
“Waarom en wat vieren we tijdens het Heilig Avondmaal?” en
“Hoe vieren we dat ‘wat’ in de eredienst?” Lees verder Nader bekeken: Heilig Avondmaal →

Alexanderkerk, Bijbel, Christendom, Cultuur, Dominee, Geloof, God, Gods Koninkrijk, Kerk, Kerkblad, Kerkvenster, Meditatie, Missionair, Ontmoeting, Pastoraat, Protestantse Kerk in Nederland, Rotterdam, Wijsheid

Boek-op-Benen (BoB)

Mensen kijken (foto: bewaakof – Unsplash.com)

Eén van de leuke dingen van zitten in een café of op een terrasje is, naast een lekker drankje, een knabbel en babbel, het kijken. Tuurlijk, je kunt je oog richten op gebouwen, bomen, het parkje met schommelende mensen of de fietsenstalling en het verkeer. Echt leuk is kijken naar mensen. Je ziet dus echt van alles. Je kunt er zelf ook wel een voorstelling van maken wat op de catwalk van het leven voorbijkomt. Mannen in pakken of in een gemakkelijke trui. Die ene dame met keurig gecoiffeerd haar in een perfect zittend mantelpakje. Jongeren die allemaal hetzelfde eruit zien: gaten in spijkerbroeken, rafels onderaan de broekspijp, witte Adidassen. Joelende kinderen. Hele stille oude mensen die elkaar niet zoveel meer zeggen en alles van elkaar begrijpen. De ober die op het terras hengelt mensen naar binnen.

Levensboek

Opeens bedacht ik me: al die mensen zijn een keer geboren. Ja logisch, alleen: hoe vaak besef je dat je ooit een begonnen bent als baby’tje? Met het moment van geboorte begint een verhaal, een levensverhaal. Je kent misschien wel de uitdrukking “het staat in de sterren geschreven” en lijkt het leven misschien al voorgeschreven. Toch begint ieder mens met een leeg dagboek. Een levensboek met van die Lees verder Boek-op-Benen (BoB) →

Alexanderkerk, Bijbel, Christendom, Confessioneel-Credo, Diaconie, Dominee, Ecclesiologie, Gebed, Geloof, God, Gods Koninkrijk, Godsbeelden, Jezus Christus, Kerk, Kerkblad, Kerkvenster, Missionair, Pastoraat, Protestantse Kerk in Nederland, Rotterdam, Theologie, Vrijwilligerswerk

Ik kijk mijn ogen uit – toerusting voor het pastoraat

Voor ik over pastoraat begin, eerst een brok prachtige poëzie:

Licht, van mijn stad de stedehouder,
aanhoudend licht dat overwint.
Vaderlijk licht, steevaste schouder,
draag mij, ik ben jouw kijkend kind.
Licht, kind in mij, kijk uit mijn ogen
of ergens al de wereld daagt
waar mensen waardig leven mogen
en elk zijn naam in vrede draagt.

Huub Oosterhuis is de dichter van deze woorden. Ze vormen het 2e couplet van het lied “Licht dat ons aanstoot in de morgen”, o.a. te vinden in het Nieuwe Liedboek, lied 601, klik hier om te luisteren. Ik citeer dit gedicht van Oosterhuis, omdat voor mij een belangrijke kern van het pastoraat wordt verwoord. Het licht dat van de Vader, God, zelf is, vormt een steevaste schouder – betrouwbaar en vaststaand. Dit licht en deze schouder draagt of dragen mij, net zoals de Goede Herder het teruggevonden schaap op de schouders heeft. Hij draagt jou en mij, want zo kunnen we meezingen: “ik ben jouw kijkend kind”. Ieder mens staat in dit intieme verband en verbond met God.

Omkering

Tegelijk maakt Oosterhuis een o zo sterke omkering: Lees verder Ik kijk mijn ogen uit – toerusting voor het pastoraat →

Alexanderkerk, Bijbel, Bijbelstudie, Christendom, Cultuur, Geloof, God, Kerk, Kerkblad, Kerkvenster, Literatuur, Meditatie, Missionair, Pastoraat, PrediKanttekening, Protestantse Kerk in Nederland, Theologie, Wijsheid

Wees wijs

Albert Einstein

De beroemde wiskundige Albert Einstein zei eens: “Je kunt op twee manieren tegen het leven aankijken: of je gelooft dat er geen wonderen bestaan, of je gelooft dat alles een wonder is.” Een met recht wijs woord. Al was Einstein wetenschapper en kon hij heel precieze berekeningen maken, hij bleef oog houden voor de witregel, van het nog-niet-ontdekte van de wereld. Per toeval ontwierp hij zijn beroemde vergelijking: E=mc2. Het wonder verrast(te) zelfs een geleerde.

Wie ook uit de verwondering leeft is Lees verder Wees wijs →

Bijbel, Bijbelstudie, Christendom, Cultuur, Geloof, God, Gods Koninkrijk, Hemelvaart, Jezus Christus, Kerk, Kerkblad, Kerkvenster, Meditatie, Missionair, Pastoraat, Protestantse Kerk in Nederland, Theologie

Hemelvaart: de hemel houdt de vaart erin

Voor de zomer echt begint heeft de christelijke Kerk nog een paar laatste feestdagen, zoals Hemelvaart, 40 dagen na Pasen. Het frappante is hoe verder in het kerkelijk jaar, beginnend met advent, hoe minder bekend de inhoud van de christelijke feestdagen. Ik zeg weleens gekscherend “Prettige hemelvaart” als Hemelvaartsdag in beeld komt. Dan klinkt er wat gelach: “Jazeker, de KLM doet goede zaken, want ik ga naar Rome voor een stedentrip.”

Wat is Hemelvaart – wat vieren we op deze nationale feestdag?

Voor de meesten betekent Hemelvaart een korte periode van vrije dagen. Wát er dan gevierd wordt is nauwelijks bekend. Vraag je dit aan christenen, Lees verder Hemelvaart: de hemel houdt de vaart erin →

Alexanderkerk, Christendom, Cultuur, Facebook, Geloof, God, Jeugddienst, Jezus Christus, Kerk, Kerkblad, Kerkvenster, Meditatie, Pastoraat, PrediKanttekening

Stress is ongenadig

Stress en prestatiedruk – dit waren de eerste woorden die opkwamen in de hoofden van de jongeren. Half februari was ik met hen en teamleden van het jeugdwerk van de Rotterdamse Alexanderkerk in gesprek. Op zoek naar insteken voor de jeugddienst van zondag 10 maart jl. Díe woorden klonken dus volop:

Man en telefoon (Warren Wong;  www.unsplash.com)

stress en prestatiedruk. Er moet van alles in deze tijd. Door de media en groepsdruk worden torenhoge verwachtingen geboren. In reclamefilmpjes zie ik gebogen hoofden verlicht door het schijnsel van een mobiel. Want, zo leert één van die advertenties van een groot telefoonmerk, dat met de smartphone grip op alles gekregen kan worden.  Of heeft de smartphone Lees verder Stress is ongenadig →

Alexanderkerk, Bijbel, Christendom, Dominee, Geloof, God, Kerk, Kerkblad, Kerkdienst, Kerkvenster, Leiderschap, Liedkunst, Liturgie, Meditatie, Muziek, Orde van dienst, Pastoraat, PrediKanttekening, Protestantse Kerk in Nederland, Rotterdam, Spotify, Vocaal

Valt er wat te beleven in de kerk?

Sinds die ene zondag in november (18.11.18) herinneren gemeenteleden mij er nog regelmatig aan. Tijdens de dienst in de Alexanderkerk (klik hier voor de Facebookpagina) zongen we Psalm 89. Daarvoor klonken de woorden uit de bijbel dat de schepping enthousiast juicht om wie God is en wat Hij doet uit ontferming. De psalm was bedoeld als gloria, als lofprijzing.

Dat zag ik echter niet op de gezichten voor mij. Ik trok de stoute schoenen aan en onderbrak de samenzang. Ik zei toen dat de gemeente “te lauw” zong. Ik hoorde gemeenteleden in de kerkzaal zachtjes murmureren en wat lachen. Ik riep toen op om te beleven en te zingen wat je leest. Vers 6 van Psalm 89 begint met “Wij loven”, dat God door de macht van zijn verheven hand, met uitgestrekte arm al het werk in stand houdt.

O-klank

Spreek het woord “loven” maar uit. Je merkt direct Lees verder Valt er wat te beleven in de kerk? →