mrt 20 2017
Bestaat God? (deel 3) – Kracht van het Verhaal
“Overal heb ik wel geconstateerd hoezeer de mens fabuleert om de werkelijkheid niet onder ogen te hoeven zien. Het scheppen van achterwerelden zou nog niet zo erg zijn als de prijs ervoor niet zo hoog was: het vergeten van de werkelijkheid, dus de afkeurenswaardige verontachtzaming van de enige wereld die bestaat.
Geloof botst met immanentie, dus met het eigen ik, terwijl atheïsme verzoent met de aarde, anders gezegd met het leven zelf.”
Deze zinnen heb ik geciteerd het boek Atheologie (2005, p.16-17) van de Franse filosoof Michel Onfray (*1959). Hij is hoogleraar filosofie in Caen. Zowel in Frankrijk als daarbuiten is hij een vurig pleitbezorger van atheïsme én van het zuigen van alle vrolijkmakende sappen uit het leven, Lees verder >>>>
Onlangs bezocht ik een rommelmarkt. Ik vind het leuk om te zoeken naar wat voor mij van onschatbare waarde is en voor de verkoper slechts één euro waard. Mijn ogen gaan langs boekruggen, de afwisseling van diep rood naar lelieblank, van puntgaaf tot stukgelezen, van vergeeld tot met zorg van het daglicht afgeschermd. De afgesleten goudkleurige belettering wisselt met bijna vervaagde grijsopdruk.
Met een pak stofzuigerzakken sta ik te wachten in de rij voor de kassa van een electronicagigant. Achter mij komen twee jongens van in de twintig te staan. Ze hebben beiden afgetrapte Vans-gympen aan. Bij een van hen komt de witbesokte kleine teen al naar buiten. En ze dragen allebei een driekwartbroek waardoor ze kleiner lijken dan ze zijn.
Buiten adem was ik aan het einde van het boek “Het verslag van Brodeck” van Philippe Claudel (*). In de tuinstoel op het Italiaanse vakantieadres kon ik maar langzaam het boek echt sluiten. Het beeldgebruik, de taal, de indringende verhaallijnen, het soms groteske gevecht tussen menselijke waardigheid en onmenselijk geweld, de fijn-geschreven liefde en de uitgemeten smeulende, ordinaire hypocrisie tussen mensen.
Claudel beschrijft op een zeer concrete, haast universele manier hoe ‘de’ mens zich kan bewegen als solist, egoïst, sociaal én rancuneus wezen.
We pakken de draad op: Hendrikse neemt ons mee naar het einde van de Babylonische Ballingschap, rond 539 vC. De redactie van het Oude Testament krijgt een extra boost door de overwinningsroes: de joden mogen terugkeren naar eigen land door het edikt van de Perzische vorst Kores. Alsof het mythische verhaal over de bevrijding uit Egypte opnieuw wordt beleefd. Bescheidenheid bij de redacteurs met betrekking tot de rol van JHWH is er niet: “hij is de grootste. Euforie alom. De Babyloniërs waren verslagen”. Dan zegt Hendrikse dit:
Bij het lezen van het nieuwe boek van de Zeeuwse predikant ds. Klaas Hendrikse “God bestaat niet en Jezus is zijn zoon” (Amsterdam, 2011) kwam een soortgelijke vraag bij mij naar boven: stel, je zou een standbeeld maken van de “iemand die zichzelf niet als ongelovig beschouwt, die probeert zijn eigen weg te zoeken te midden van mensen en stromingen die het met hem eens zijn dat er niet ‘niets’ is” (p.8), zoals Hendrikse zijn bedoelde lezer voor ogen heeft.
okt 26 2017
Is geloven lui en laf?
“Geloven is lui en laf”. Woorden van Richard Dawkins. Misschien heb je weleens van hem gehoord. Afgelopen zaterdag was in de Sir Edmund-bijlage van De Volkskrant een interview met hem opgenomen. Dawkins is de inmiddels 76-jarige evolutie-bioloog, schrijver, denker en godsdienstdienst-basher – zo schetst interviewer Martijn van Calmthout zijn gesprekspartner. Klik hier naar Topics.nl voor het bewuste artikel.
Religie is dom
Inderdaad, godsdienst-basher pur sang. Religie, godsdiensten, geloof, goden – dat alles dient zo snel mogelijk van de aardbodem te verdwijnen. Het zou een hoop schelen aan geweld, aan onderdrukking, aan discussies en debatten, zo is de redenering van Dawkins. Diverse boeken heb ik van hem gelezen, waaronder zijn wereldwijde megabestseller “The God Delusion” (Nederlandse vertaling: God als misvatting, 2006) Met de tong tussen de lippen, zo stel ik me voor, schrijft hij genoegzaam op hoe achterlijk en stom hij religie vindt.
Natuurlijk verwijst hij naar de gruwelverhalen in het Oude Testament. Hij schildert God af als Lees verder >>>>
By R.J. van Amstel • Atheïsme, Bijbel, Christendom, Cultuur, Geloof, God, Ietsisme, Interview, Jezus Christus, Kerk, Pastoraat, Schilderkunst, Theologie • • Tags: Achterlijk, atheïsme, Atheïsme bevestigt Gods bestaan, Bij je volle verstand, bijbel, Brainwashfestival, Christelijk geloof, Christendom, De familie Golden, Ervaring, Geloof, Geloven zijn lui en laf, Gelovigen zijn dom, Gesprek, God, God Delusion, Hermeneutiek, Intuïtie, Jezus Christus, Job 37, Moralisme, Religie, Richard Dawkins, Salman Rushdie, Schilderij met schaduw, Tim Keller, Wetenschap en geloof