mei 3 2019
Dodenherdenking 4 Mei en de Krokus
Ieder jaar komt de discussie weleens voorbij: wie herdenken we nou tijdens dodenherdenking op 4 mei? Zijn het de doden die door het nazistische geweld in de Tweede Wereldoorlog zijn omgekomen, zoals de zes miljoen joden en daarbij talloze zigeuners, homoseksuelen en gehandicapten? Of zijn het alle “slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog en oorlogssituaties en vredesmissies nadien” zoals ik kan lezen op de website van Nationaal Comité 4 en 5 mei?
Ingekleurde filmpjes
Discussie of niet, als Dodenherdenking dichterbij komt en de reclamespotjes op Tv en radio spreken over het herdenken en onze vrijheid, dan ben ik er meer mee bezig. Ik lees er wat over. Onlangs heb ik het boek “De tatoeëerder van Auschwitz” (Heather Morris) gelezen. Een bijzonder heftig relaas van iemand die in Auschwitz de taak had om de nummers op de armen van de gevangenen te tatoeëren. Ik kijk op YouTube en Netflix documentaires over de oorlogstijd. Steeds meer filmpjes worden ingekleurd zodat het effect van kijken nog sterker wordt. Onder andere heb ik een ingekleurd en op high definition niveau gebracht filmpje gezien dat daags na de bevrijding van concentratiekamp Dachau is gemaakt door de Amerikaanse bevrijders.
Waarschuwing: als je kijkt, Lees verder >>>>
“Zeg, heb je een nieuwe auto?” De ogen van de vragensteller wijzen naar de glimmende bolide bij mijn huis.
Te midden van alle werk om de oudjaars- en nieuwsjaardiensten voor te bereiden gaan allerlei andere gedachten, emoties en herinneringen door mij heen wat betreft 2014. Eerder dit jaar kreeg ik op LinkedIn, één van de social media op internet en bedoeld voor de zakelijke markt, diverse gelukwensen. Wat bleek: LinkedIn heeft ‘onthouden’ dat ik sinds oktober 2012 werkzaam ben voor de Protestantse Gemeente Zunderdorp en voor Stichting Diensten met Belangstellenden. Nu twee jaar later kan ik wel zeggen dat mij samen met mijn vrouw Mariëtte opgenomen weet in de groep mensen in Zunderdorp en DmB: allebei hebben ze een warm hart voor het evangelie van Jezus Christus én voor het werk in en rondom de stad Amsterdam
aug 31 2019
Vol op het orgel – Messiaen en de Eeuwige Kerk
Over muziek schrijven blijft altijd iets lastigs hebben. Waar de een helemaal tot tranen geroerd wordt door bijvoorbeeld muziek van Olivier Messiaen op een groot fors Cavallé-Colle orgel (kom ik zo op), blijft de ander een onaangeroerd ijskonijn. Muziek is vluchtig en tijdelijk. Wanneer ik Spotify op pauze zet en daarmee de speeltijd, dan rest frequentieloze stilte.
Landschap
Tegelijk is muziek sterker dan tijdigheid én de pauzeknop van de streamingdienst. Muziek trekt sporen in mijn geestelijk landschap. In dat landschap van noten en tonen zie ik monumenten: muziek waar ik dol op ben. Ik druk op een interne knop en ergens in mijn hoofd ‘klinkt’ muziek. Weleens geprobeerd muziek in je brein aan te wijzen? Zeker de in mijn brein geëtste muziek is al braille te volgen.
Er zijn in het landschap ook kleine stukjes muziek, een frase, een akkoord, een kort refrein, het intro van een popsong. Het menselijk hoofd is een fenomenale muziekrecorder. Duizenden uren muziek die actief of passief toegankelijk zijn. Wellicht herken je dat. Ik ben zelf geboren in de jaren 70 van de vorige eeuw. De jaren 80 en 90 waren muzikaal vormende jaren in mijn puberteit en studietijd. De jaren 20 van deze eeuw zijn bijna in beeld. Ik hoef maar een deuntje te horen uit een jaren 80-playlist en hop, herinneringen en bepaalde gevoelens zijn instant beschikbaar.
Messiaen
En toch, over muziek schrijven als leek doe ik graag. Ik heb door het lezen van kranten, boeken en tijdschriften en berichten in Facebookgroepen en Twitter en andere kanalen nieuwe muziek ontdekt. Of juist in levenden lijve ontmoet ik iemand die vol enthousiasme praat over een muziekstuk van een componist of een muziekgroep die voor mij volstrekt onbekend is.
Zo’n componist Lees verder >>>>
By R.J. van Amstel • Christendom, Cultuur, Eindtijd, Geloof, God, Gods Koninkrijk, Jezus Christus, Kerk, Klassieke muziek, Kunst, Kunstgeschiedenis, Liturgie, Muziek, Sonotheologie, Spotify, Youtube • • Tags: 1932, Apparition de l'Eglise Eternelle, blaue Musik, Blauwe Muziek, Bloggen over muziek, Cavaillé-Coll, Franse orgelmuziek, French organ music, Friedrich Nietzsche, Kippenvel, Klassieke muziek, Landschap vol muziek, Lohengrin, Musicologie, Muzieksmaak, Neo Rauch, Notre Dame de Paris, Olivier Messiaen, orgastische muziek, Orgelmuziek, Parijs, Religieuze muziek, Richard Wagner, sonotheologie, transcendentaal orgasme, Verschijning van de Eeuwige Kerk