Categoriearchief: Confessioneel-Credo

Alexanderkerk, Artikel, Bijbel, Bijbelstudie, Christelijk geloof, Christendom, Confessioneel-Credo, Cultuur, Dominee, Geloof, God, Gods Koninkrijk, Godsbeelden, Kerk, Kerkgeschiedenis, Meditatie, Protestantse Kerk in Nederland, Theologie

De mystieke Kuyper

“Onder, dieper nog dan uw hart leeft uw ziel”, zo begint dr Abraham Kuyper (1837-1920) zijn meditatie over Psalm 73,vers 28 (Nabij God te zijn, boek I, 1908, p.1). Dit prikkelt mijn visuele voorstellingsvermogen. Of wat te denken van  deze verrukkelijke zinnen in een andere meditatie over het grote gebod en dan met name over God liefhebben met geheel uw ziel (Matteüs 22, vers 37) in het Nederlands van begin 20e eeuw:

“Eerst als het wordt een God liefhebben ook met geheel uw hart, begint die liefde in echt menschelijke gewaarwording u te doortintelen. Die liefde van het hart is onweerstaanbare wederzijdsche aantrekking.
Meer dan eens wordt ze daarom als “een kleven van de ziel aan God” in de Schrift aangeprezen. […] Wat nu in de natuur aantrekkingskracht heet, heeft in het geestelijke liefde. Liefde is niet iets gemaakts, iets bestudeerds, maar een vanzelfsheid.” (p.248)

Smaakmakers

Alleen al die woorden ‘doortintelen’, ‘het kleven van de ziel aan God’ en ‘vanzelfsheid’ zijn smaakmakers in deze zinnen. Moeten ze gelijk begrepen worden? Nee, daarvoor zijn het meditaties. Deze meditatieve teksten zijn vruchten van Kuypers persoonlijke omgang met God. Geen exegetische spitsvondigheden of wat pennenstreekjes die zo weer vergeten zijn. De hooggeleerde is nederig naar God toe. God is groots in hoe Hij de mens aanraakt. Die ontmoeting mondt uit in “volzaligheid” (p.3). De pen van Kuyper schetst die majestueus.

Ik moest even met mijn ogen knipperen, Lees verder De mystieke Kuyper →

Bijbel, Christendom, Confessioneel-Credo, Cultuur, Gedicht, Geloof, God, Godsbeelden, Humor, Jezus Christus, Kerk, Kerkblad, Kunst, Meditatie, Missionair, Muziek, popmuziek, Spotify, Videoclip, Vocaal, Youtube

Botoxchristen

Rapmuziek heeft voor mij de bijsmaak van vrouwonvriendelijkheid, verheerlijking van geweld en bevordering van verdovende middelen. Is het niet via de teksten te horen, dan kunnen de videoclips die dergelijke rapnummers vergezellen, vol zitten met visueel geweld. Mens- en wereldvisie doen nihilistisch aan en het narcistische zelfbeeld van de rapper is ruim gevuld. Over smaak valt niet te twisten, ik weet het. Alles over één kam scheren zou dit genre te kort doen. Want in de rapscene zijn echt wel wat pareltjes te vinden.

Vrolijke christenen

Het rapduo De Rechtstaat (persfoto via hun website)

Graag introduceer ik een christelijk duo van rappers: De Rechtstaat. Deze vrolijke jongens, Michaël Gabriël (27) en Chesron Sminia (22), hebben een gevleugeld geloof en staan met beide benen op de grond. Ze hebben in 2016 hun debuutalbum “Zorg dat je rechtstaat” uitgebracht.

Met gevatte humor, culturele bagage, grondige Bijbelkennis en aanstekelijke overtuiging brengen zij hun eerbetoon aan God en Jezus Christus. Zij willen graag christenen, of ze jong of oud zijn, aan het denken zetten over het christelijk geloof.

De rijkdom van Gods liefde Lees verder Botoxchristen →

Alexanderkerk, Bijbel, Christendom, Confessioneel-Credo, Diaconie, Dominee, Ecclesiologie, Gebed, Geloof, God, Gods Koninkrijk, Godsbeelden, Jezus Christus, Kerk, Kerkblad, Kerkvenster, Missionair, Pastoraat, Protestantse Kerk in Nederland, Rotterdam, Theologie, Vrijwilligerswerk

Ik kijk mijn ogen uit – toerusting voor het pastoraat

Voor ik over pastoraat begin, eerst een brok prachtige poëzie:

Licht, van mijn stad de stedehouder,
aanhoudend licht dat overwint.
Vaderlijk licht, steevaste schouder,
draag mij, ik ben jouw kijkend kind.
Licht, kind in mij, kijk uit mijn ogen
of ergens al de wereld daagt
waar mensen waardig leven mogen
en elk zijn naam in vrede draagt.

Huub Oosterhuis is de dichter van deze woorden. Ze vormen het 2e couplet van het lied “Licht dat ons aanstoot in de morgen”, o.a. te vinden in het Nieuwe Liedboek, lied 601, klik hier om te luisteren. Ik citeer dit gedicht van Oosterhuis, omdat voor mij een belangrijke kern van het pastoraat wordt verwoord. Het licht dat van de Vader, God, zelf is, vormt een steevaste schouder – betrouwbaar en vaststaand. Dit licht en deze schouder draagt of dragen mij, net zoals de Goede Herder het teruggevonden schaap op de schouders heeft. Hij draagt jou en mij, want zo kunnen we meezingen: “ik ben jouw kijkend kind”. Ieder mens staat in dit intieme verband en verbond met God.

Omkering

Tegelijk maakt Oosterhuis een o zo sterke omkering: Lees verder Ik kijk mijn ogen uit – toerusting voor het pastoraat →