sep 28 2018
Mijn liefde voor muziek (deel 2)
Voor het eerst naar het Concertgebouw – live muziek!
Mijn leraar Duits Edward Crebas die ik al noemde in deel 1 opperde in september 1991, het begin van mijn VWO-eindexamenjaar, om met een paar zesdeklassers naar het Concertgebouw te gaan. Voor het eerst in mijn leven naar hét muziekhuis in Amsterdam, nou dat leek me wel wat. We zaten op het rechterpodium (voor de kijkers links). Arnold Oestman was dirigent. De ouverture “Jessonda” van Louis Spohr werd gespeeld door het Radio Kamerorkest. Melvyn Tan speelde een wat wulps pianoconcert van Weber. Hoofdgerecht van dit Zaterdagmatinee-concert was Beethovens 8e Symfonie. De dirigent heupwiegde Lees verder >>>>
In juli dit jaar doet een vrachtschip gevuld met orkest en solisten o.a. Amsterdam aan. In het ruim wordt de opera Das Rheingold van de Duitse componist Richard Wagner (1813-1883) gespeeld. Een uniek Nederlands concept dat nog niet eerder is vertoond in de wereld. Zelf ben ik helemaal enthousiast hierover. En het past mooi in het Wagnerjaar 2013, want het is 20o jaar geleden dat Wilhelm Richard W. werd geboren.
Het feest van de opstanding van Jezus Christus lijkt zo gauw weg te ebben als de week vordert. De dagelijkse besognes op het werk of thuis of waar je ook mee bezig bent, lijken zelf als luiken te werken. Da’s een ander beloken Pasen dan die we zullen vieren a.s. zondag. De paasvreugde kreeg gisteravond een flinke dot energie. Met een twaalftal gemeenteleden hebben we geluisterd naar de Tweede Symfonie (1888-1894) van Gustav Mahler (1860-1911). Na een korte introductie van het veelbewogen en tragische leven van deze Tsjechische componist waar hij reeds op jonge leeftijd een aantal broers en zussen verliest en op zijn 30e zijn beide ouders, hebben we ons verdiept in complexe thematiek van het meesterwerk. Het worstelen met de zin van het leven en met de dood is een constant existentieel thema in zijn leven. Zoals Mahler dat zelf verwoordt in 1894, na de afronding van de compositie:
feb 11 2019
Valt er wat te beleven in de kerk?
Sinds die ene zondag in november (18.11.18) herinneren gemeenteleden mij er nog regelmatig aan. Tijdens de dienst in de Alexanderkerk (klik hier voor de Facebookpagina) zongen we Psalm 89. Daarvoor klonken de woorden uit de bijbel dat de schepping enthousiast juicht om wie God is en wat Hij doet uit ontferming. De psalm was bedoeld als gloria, als lofprijzing.
Dat zag ik echter niet op de gezichten voor mij. Ik trok de stoute schoenen aan en onderbrak de samenzang. Ik zei toen dat de gemeente “te lauw” zong. Ik hoorde gemeenteleden in de kerkzaal zachtjes murmureren en wat lachen. Ik riep toen op om te beleven en te zingen wat je leest. Vers 6 van Psalm 89 begint met “Wij loven”, dat God door de macht van zijn verheven hand, met uitgestrekte arm al het werk in stand houdt.
O-klank
By R.J. van Amstel • Alexanderkerk, Bijbel, Christendom, Dominee, Geloof, God, Kerk, Kerkblad, Kerkdienst, Kerkvenster, Leiderschap, Liedkunst, Liturgie, Meditatie, Muziek, Orde van dienst, Pastoraat, PrediKanttekening, Protestantse Kerk in Nederland, Rotterdam, Spotify, Vocaal • • Tags: 18 november 2018, Alexanderkerk, beleefd willen worden, beleving, consument in de kerk, In de kantlijn, jongeren, Kerk, Kerkblad, Kerkvenster, liedboek, meditatie, met open mond zingen, nieuwe kerkmuziek, om over na te denken, oude doos, ouderen, predikantekening, Psalm 89, psalmen, samenzang onderbreken, Spotify, zingen wat je leest