dec 31 2018
Oud en Nieuw – een gebed
Op de valreep van 2018 naar 2019 wil ik jullie een gebed meegeven van dichter-dominee Jaap Zijlstra. Er zijn weer talloze jaaroverzichten voorbijgekomen deze maand. Niet alleen op de televisie, ook lijkt iedere krant en nieuwswebsite zich te verlustigen in lijstjes. Iedere keer weer als ik ze zie, hoor of lees, denk ik: er gebeurt van alles in de wereld van alledag. Veel meer dan ik kan bevroeden en verwerken.
Als christen, als gelovige in God die de wereld geschiedenis, heden en toekomst geeft, blijf ik mijn hart richten op Hem. En probeer ik vanuit zijn geschenk van het leven en de liefde, betekenis te geven aan het dagelijks leven. Ook weer in 2019.
Het gebed van ds Jaap Zijlstra verwoordt voor mij het geloof, de hoop en de liefde die ik in, met en voor het leven ervaar: Lees verder >>>>
In gedachten gaan we terug naar het jaar 1818 en wel naar het Oostenrijkse plaatsje Oberndorf in de buurt van Salzburg. Op 23 december ging Franz Gruber van Arnsdorf, een dorpje in de buurt, naar Oberndorf om de nachtmis door te nemen. Hij was koster, onderwijzer en organist in de Sint Nicolaaskerk.
Bij het invullen van de orde van dienst van a.s. zondag, vind ik het heerlijk om in alle rust te bladeren in het 
De bomen voor het huis hebben hun blad verloren. De herfst is volop bezig. De lucht wordt kouder. De sloten geven de witte wiev’n ruimte over de ommelanden en weilanden te flaneren. Terwijl de natuur van kleur verschiet, gebeurt iets dergelijks ook in de kerk. De Voleindingszondagen zijn inmiddels achter de rug. De laatste zondag van november hebben we stil gestaan bij mensen die ons ontvallen zijn, in de gemeente, in de privé-sfeer. Een mooi moment dat een ieder de gelegenheid krijgt een licht te ontsteken aan de Paaskaars. Met al die lichtjes van kaarsjes werd het Licht vermenigvuldigd en was de warmte voelbaar.
feb 11 2019
Valt er wat te beleven in de kerk?
Sinds die ene zondag in november (18.11.18) herinneren gemeenteleden mij er nog regelmatig aan. Tijdens de dienst in de Alexanderkerk (klik hier voor de Facebookpagina) zongen we Psalm 89. Daarvoor klonken de woorden uit de bijbel dat de schepping enthousiast juicht om wie God is en wat Hij doet uit ontferming. De psalm was bedoeld als gloria, als lofprijzing.
Dat zag ik echter niet op de gezichten voor mij. Ik trok de stoute schoenen aan en onderbrak de samenzang. Ik zei toen dat de gemeente “te lauw” zong. Ik hoorde gemeenteleden in de kerkzaal zachtjes murmureren en wat lachen. Ik riep toen op om te beleven en te zingen wat je leest. Vers 6 van Psalm 89 begint met “Wij loven”, dat God door de macht van zijn verheven hand, met uitgestrekte arm al het werk in stand houdt.
O-klank
By R.J. van Amstel • Alexanderkerk, Bijbel, Christendom, Dominee, Geloof, God, Kerk, Kerkblad, Kerkdienst, Kerkvenster, Leiderschap, Liedkunst, Liturgie, Meditatie, Muziek, Orde van dienst, Pastoraat, PrediKanttekening, Protestantse Kerk in Nederland, Rotterdam, Spotify, Vocaal • • Tags: 18 november 2018, Alexanderkerk, beleefd willen worden, beleving, consument in de kerk, In de kantlijn, jongeren, Kerk, Kerkblad, Kerkvenster, liedboek, meditatie, met open mond zingen, nieuwe kerkmuziek, om over na te denken, oude doos, ouderen, predikantekening, Psalm 89, psalmen, samenzang onderbreken, Spotify, zingen wat je leest