sep 12 2014
Wat ruikt het hier lekker
Je herkent het vast wel. Je benadert het bakkerijgedeelte van een supermarkt. De geuren van vers gebakken deegwaren kringelen je tegemoet:
“Wat ruikt het hier lekker!”
Ik krijg er altijd trek van. In het pad van de wasmiddelen en ander zeepsop zijn de geuren van lavendel, lentebloesem en andere zeepgeuren niet te ontwijken. Als je bewust gaat ruiken, dan hebben winkels hun eigen geuren. De parfumerie ruikt anders dan een drogisterij. Wat te denken van de viskraam met de geur van verse vis of de Vietnamees in zijn mobiele keuken met zijn geurende vlammetjes. Ik heb vernomen dat zelfs in ziekenhuizen aroma’s worden verspreid om de bezoekers en de patiënten op het gemak te stellen.
Of denk aan vertrouwde geuren zoals in je eigen huis of bij de ander als je daar over de vloer komt. Een geur is heel persoonlijk. Ik weet nog van mijn oma dat ze heerlijke stoofperen maakte die uren lang pruttelden boven een olievlammetje – het rook altijd zo lekker in huis daar! Een aangename geur heeft iets intiems.
Ga je bewust ruiken in een winkel of laat je je neus gaan over een nieuw boek, dan gebeurt er ook iets in je hersenen. Probeer maar: Lees verder >>>>
De herfst begint nu echt door te breken. De ongekende temperaturen de eerste dagen van november gaan nu richting normale, koude waarden. De nacht snoept meer en meer tijd van de dag. Bepaalde bomen die het langste hun bladeren hebben vastgehouden, laten ze nu ook los. Alles wordt kaal. De geur van de herfst is typisch. Op Twitter zegt iemand, kort en bondig: “Herfst. Depri.” Juist in deze tijd waar de natuur voor een deel lijkt te sterven en tegelijk iets van de belofte houdt om weer tot leven te komen, herinneren mensen in de diverse kerken en -genootschappen dierbaren, vrienden, bekenden, gemeenteleden die hun zijn voorgegaan in de dood.
Bij het lezen van het nieuwe boek van de Zeeuwse predikant ds. Klaas Hendrikse “God bestaat niet en Jezus is zijn zoon” (Amsterdam, 2011) kwam een soortgelijke vraag bij mij naar boven: stel, je zou een standbeeld maken van de “iemand die zichzelf niet als ongelovig beschouwt, die probeert zijn eigen weg te zoeken te midden van mensen en stromingen die het met hem eens zijn dat er niet ‘niets’ is” (p.8), zoals Hendrikse zijn bedoelde lezer voor ogen heeft.
sep 13 2016
Spannend lichaam
In de startblokken
Altijd een prachtig en magisch moment, als de sprinters in de startblokken staan zoals bij het EK atletiek in Amsterdam of de Olympische Spelen in Rio de Janeiro. De spieren spannen zich. Het lichaam zet zich schrap. Opperste concentratie neem ik waar in de ogen van de sporters. De oren zijn gespitst op die ene startknal om vliegensvlug de 200 meter te rennen op de baan. Ik heb zo’n startmoment weleens in slow-motion gezien. Beeldje voor beeldje zie ik in de renner na het startschot een bubbel aan energie vrijkomen die naar alle uithoeken van het lichaam meandert. De sportschoenen duwen zich af van het startblok. Het gezicht van de degene die deze krachtprestatie heeft te leveren, straalt een onafgebroken doelbereik uit. Ongelooflijk hoe lichaam en geest hier samenwerken. Verwonderlijk hoe een mens dit staaltje van sportkunst kan beoefenen.
Zou het iets voor mij zijn geweest? Lees verder >>>>
By R.J. van Amstel • Amsterdam, Christendom, Cultuur, DmB St. Diensten-met-Belangstellenden, Dominee, Geloof, God, Gods Koninkrijk, Godsbeelden, Jezus Christus, Kerk, Kerkdienst, Meditatie, Missionair, Monitor, Pastoraat, Protestantse Kerk in Nederland, Stichting DmB, Vrijwilligerswerk • • Tags: Amsterdam, Begijnhof, Begin van het kerkelijk seizoen, bijbel, De Geest houdt het spannend, De Geest van God, De Heilige Geest houdt ons op spanning, Diensten-met-Belangstellenden, DmB, Engelse Kerk, Giften, Hier wil ik komen, Marten Kamminga, Paulus, Spannend lichaam, Startblokken, Tempel van God, Welkom bij de diensten, www.dmbamsterdam.nl