Afgelopen vrijdagavond hoorde ik het woord ‘guilty pleasure’ voorbijkomen tijdens de talkshow Pauw op NPO1. Dit woordenpaar werd niet vertaald. Blijkbaar weet iedere kijker gelijk waar het over gaat. Ik doe een vriendelijke poging om deze te vertalen: “ondeugend plezier”. Ik geef het voor beter. Hoe het ook zij, in die talkshow vertelde Merel Westrik dat zij, als journalist van RTL4 Nieuws, ook een guilty pleasure heeft: ze houdt (ook) van cheesy Tv-programma’s.
Ik vond dat wel mooi dat ze daarmee komt op de nationale televisie. Ook gewoon delen in wat je echt leuk vindt, al vindt de ietwat calvinistische ‘volksmond’ er vaak iets anders van. Alles wat boven het maaiveld uitsteekt…
Geluksmachine
Dat geldt zeker ook voor auto’s. De meeste auto’s in het land zijn volgens mij
niet diezelfde als waar de bestuurder echt zijn guilty pleasure in heeft.
In het wat licht-parodistische zelfhulpboek “De Geluksmachine” (2017) van Erwin Wijman lees ik op p.14:
“Liefst zeven van de tien Nederlandse automobilisten rijden niet in de auto die ze graag zouden willen hebben.”
En:
“Je laat je (als automobilist, RJvA) door anderen voorschrijven welke auto je rijdt. […]” (p.15)
Want rijd je in de auto van je dromen? Menigeen kiest toch maar voor “die saaie vertegenwoordigersauto” of in die “bonkige Mitsubishi Outlander PHEV” die je alleen maar rijdt “om die stomme lage bijtelling”. Eigenlijk wil je helemaal niet rijden in de Renault Mégane die je “voor een prikkie van je vader kon overnemen, of de Toyota Corolla uit de erfenis van je moeder.” (p.21)
Want, wat vinden ‘de mensen’ ervan als je toch de auto van je dromen zou kopen. De meeste mensen dromen trouwens niet van een Lamborghini of Ferrari. Merken als Audi en Mercedes doen het goed in menige droom van de autorijder.
Dan schrijft Wijman:
“Welke auto jij wél wilt, dat weet je allang.” (p.21)
En dat klopt – welke auto ik wel wil rijden, dat weel ik al lang. Zo kom ik bij één van mijn guilty pleasures uit.
Dominee
Jaja, ik ben ook maar een mens. Een deel van mijn leven bestaat uit dominee-zijn, zeker. Mijn identiteit hangt niet alleen van mijn werk af. Ik geloof als christen dat God jou en mij heeft gemaakt inclusief de guilty pleasures. Dat ik mijn zegeningen en plezier mag tellen en genieten van wat het leven mij biedt (zie Prediker 8, vers 15). Natuurlijk heb ik oog voor de gebrokenheid, tegenstand en teleurstellingen die het leven tekenen, ook het mijne inmiddels. Basaal voor mij is steeds: het nastreven van geluk is ieder mens door God gegeven.
Cadillac
Mijn zichtbare guilty pleasure is dus deze: auto’s met een flinke motor. De meeste lezers die vertrouwd zijn met mijn blog weten dat ik een voorliefde heb voor het Amerikaanse automerk Cadillac. Ik heb daar diverse blogs over geschreven, klik hier (deel 1) en klik hier (deel 2). Ik zou er graag in blijven willen rijden. Alleen, de modellen van Cadillac die ik leuk vind, zoals de Seville en STS, worden ouder en hebben dus groeiend onderhoud nodig. Die kan ik niet zelf plegen, omdat ik daar geen ruimte voor heb waar ik nu woon.
Frans > Italiaans > Duits
Ik heb niet altijd Cadillac gereden. Ooit begonnen met een Franse auto, een Peugeot 205, algauw over naar Fiat Brava en viavia ben ik bij Audi terechtgekomen. Ik ben inmiddels fan van Audi. Reeds eerder heb ik in dergelijke wagens gereden, een A4 Avant (bj 2009), een A6 S-line 4.2 V8 (2006) en een A6 Avant 3.0 TDI (2009); tot mijn genoegen trouwens.
Mijn laatste aanwinst is een echte guilty pleasure en tegelijk is een langgekoesterde droom werkelijkheid geworden. Sinds vorige week rijd ik in een Audi S6 uit het jaar 2007. Mét 5.2 litermotor, V10. Zo’n 440 pk herbergt deze krachtbron. De motor is gebaseerd op de V10-motor van een Lamborghini Gallardo. Het koppel van de auto bedraagt zo’n 540Nm. Ofwel: in 5 seconden zit ik op 100 km/u. Dat laatste is een leuk feit. In de realiteit van de drukke stad Rotterdam lukt dat niet.
Guilty & pleasure
Het verbruik in de stad is 1 liter benzine op 5 kilometer, op de snelweg 1 op 9 à 10, gecombineerd 1 op 7,5. Dat is niet veel anders dan een Cadillac STS uit pakweg 2008 met een 4.6 V8-motor. Ik weet het, en dat is het guilty-deel van mijn pleasure: label G is de milieu-aanduiding van de S6. De auto is niet echt geweldig vriendelijk voor het klimaat. Tóch rijd ik nu in zo’n auto. Eerlijk gezegd en dat is mijn pleasure: ik geniet er enorm van. Andere dingen die milieubelastend kunnen zijn, laat ik ervoor. Ik probeer mijn rentmeesterschap voor Gods Schepping zo goed mogelijk in te vullen.
Eerste indrukken
Van de Audi S6 ben ik inmiddels ruim een week de trotse eigenaar. De auto ziet er voor zijn leeftijd, ruim 12 jaar oud, goed uit. Geen krassen of deuken. Je zou kunnen zeggen in nieuwstaat. Alleen al het plaatsnemen in zo’n stoel met volop zij- en ruggensteun is een genot. De auto starten brengt een mooie donkere grom teweeg. Heel graag wil de auto vanuit stilstand vooruit. Een tipje op het gaspedaal geeft een dot snelheid, wauw. Wat een machine! De Audi rijdt formidabel. Het bochtenwerk is een lachertje. De auto voelt vast en sterk op de weg.
De S6 leent zich voor het gewone dagelijkse leven en voor de langere afstanden.
Foto’s van mijn Audi S6
Nu de foto’s – ik heb een paar gemaakt op de eerste dag dat ik de Audi S6 in bezit had. Scroll verder naar onderen voor de galerij.
Zie je iemand in een Audi S6 met een big smile dan ben ik dat.
Robert-Jan van Amstel, 17 juni 2019
UPDATE 11 april 2020: de auto heb ik verkocht. Hoe leuk ook zo’n auto, mijn smile verdween meer en meer bij de toename aan reparatiekosten. De ervaring van bijna een jaar in deze auto rijden neemt niemand meer mij af.
UPDATE 2 8 maart 2022: inmiddels rijd ik weer in een Audi S6 V10 uit 2008. Wat een heerlijke auto. Nu echt goed sparen voor alle onderhoud. En voor de torenhoge benzineprijzen…
UPDATE 2 8 maart 2022: inmiddels rijd ik weer in een Audi S6 V10 uit 2008. Wat een heerlijke auto. Nu echt goed sparen voor alle onderhoud. En voor de torenhoge benzineprijzen…
Dit delen:
Ontdek meer van [ iBelieve ]
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.
