“Zeg, heb je een nieuwe auto?” De ogen van de vragensteller wijzen naar de glimmende bolide bij mijn huis.
“Ja”, zeg ik.
En ik zie in die ogen nog iets doorklinken, zoals ik dat weleens eerder heb gezien, zonder dat het hardop wordt gezegd: “Alweer?”
Sinds ik mijn rijbewijs heb gehaald in oktober 2001 ik regelmatig, in alle bescheidenheid, geswitcht van auto. Onze allereerste was een spierwitte Peugeot 205. De auto hebben we gekocht voor het bedrag dat de Groninger dealer toen vroeg. Van afdingen op auto’s had ik nog niet zoveel kaas gegeten. Laat staan dat ik me bezighield met motorinhoud, PK’s, acceleratie, wegligging en comfort. Het Peugeotje zag er leuk, goed en schoon uit. Dat was genoeg. Al snel kwam een autodealer in de eerste gemeente waar ik dominee was, met het voorstel om Fiat te gaan rijden. Een Fiat Brava. Daar schrijf ik verder niet over. Een echte schoonheid is dit model voor mij nooit geworden.
Eerder spuuglelijk. Maar toen vond ik dat prima. De rode Brava op de foto was een diesel met 100pk. De zwart-blauwe dampen waren altijd goed zichtbaar wanneer ik snelheid maakte om bijvoorbeeld in te halen op de weg…
Probleemboot Opel
Sindsdien zijn verschillende auto’s in ons bezit geweest tot het moment dat ik bij een gemeentelid in de auto zat om mee te rijden naar een kerkvergadering. Hij reed een Opel Omega 3.2 V6. Wat een geluid uit die motor. Heerlijke grote wagen. Automaat. Lekker vlot in optrekken en op snelheid komen. Zwarte, leren stoelen. Mooi dashboard. Ik ben toen zelf gaan kijken naar zo’n auto. En er bleken meer dan genoeg tweedehands wagens te zijn. Dus, je raadt het al: uiteindelijk in 2005 en inmiddels dominee in Rotterdam-Lombardijen, zelf een Opel Omega gekocht, een 2.5 liter V6. Ruim 200.000 kilometer. Met garantie van de Opel-garage. Helaas stond deze wagen vaker in de garage dan op de weg. De garagist zei na de vijfde grote reparatie dat hij erg veel spijt had om deze auto te verkopen.
Al was deze Opel een probleemboot, de V6-motor beviel me uitstekend. Snel, ronkend, dat typische V6-geluid. Door de vele problemen met deze wagen ben ik opnieuw op zoek gegaan naar een andere auto. Ja, en hoe gaan die dingen: terwijl ik zocht naar een auto met V6, kwam ik op een website van een dealer in Sassenheim uit. Een prachtige, rode Cadillac hengelde naar mijn aandacht.
De rode Cadillac
We kwamen aan bij de dealer en daar stond ie te glimmen: chromen velgen, fris-rode kleur. Nadat de deuren waren geopend om een proefrit te maken, zag ik het grote leren stuurwiel, de grote blank-leren stoelen, het dashboard met leer en hout afgewerkt, een stel mooie analoge meters, zo Amerikaans als wat. Groot en luxueus. De autoverkoper stak de sleutel in het stopcontact – “eerst komt het Amerikaanse volkslied”, maar ik hoorde korte bongs. Want met de deur open starten is gevaarlijk. Safety first, Amerikaanse regelgeving voor de veiligheid, zo heb ik begrepen. De sleutel werd omgedraaid en de motor kwam tot leven: een V8, 4.6 liter groot, 305 PK, roffelden even en liep stationair op 600 toeren. Mijn hart sloeg even over en ik voelde in mijn onderbuik allerlei tintelingen. Over onderbuikgevoelens gesproken of waren het vlinders?
Eerste keer
Uiteindelijk kon ik gaan rijden. Omdat ik het gaspedaal van de Omega gewend was, drukte ik gelijk wat dieper in. De Cadillac reageerde heel direct en gromde naar voren. Zoveel power onder de rechtervoet. Goed, rest is geschiedenis: deze Cadillac werd het. Het geluid uit de 4.1 Bose-installatie bracht de speelse en directe muziek van Yann Tiersen in het autokompartiment. De auto zoefde over weg. En wat me opviel: zovele andere weggebruikers keken langer dan normaal naar de Cadillac die ze in haalden. Of op de bijrijdersstoel gezichten die meedraaiden naar rechts… Het is me verschillende keren overkomen, dat ik werd ingehaald. De auto voor me ging langzamer rijden. Dus ik moest inhalen. Zo kon de belangstellende ook de auto van de andere zijde zien.
Mag ik het zo zeggen: deze Cadillac Seville STS heeft blijvende indruk op mij gemaakt. Het model wordt door de één gezien als te groot, te grof, te lelijk, te Amerikaans, te plomp, te patserig. Zo zegt ex-Top Gear-presentator Richard Hammond in een reportage dat “de auto is alsof een varken uit de modder is gekomen”. De ander, waaronder ik, is he-le-maal weg van het uiterlijk en de binnenkant. De STS in de serie van 1998 tot 2004 is mijn favoriet gebleven. Ondanks het geweldige rijden van de rode STS, kreeg ze storingen. Er moest meer en meer gerepareerd worden. Het werd me echt te duur om de wagen te blijven repareren.
Ja, echt een Volkswagen diesel
Je gelooft het of niet, uiteindelijk heb ik in 2008 de rode dame ingeleverd voor een degelijke Duitser: een Volkswagen Golf IV 2.0 TDI, 140 pk. Dat was even wennen: niet alleen wat betreft rij-indrukken maar ook de lagere druk op het huishoudboekje. Op een volle tank kon ik 900 tot 1000 kilometer ver komen met 60 liter in de brandstoftank. De Cadillac haalt bijna 690 kilometer op 70 liter benzine, als ik er normaal en vooral langere stukken mee rijd.
Tsja, de Golf was een prima karretje. Gemakkelijk in onderhoud én een grijze muis. Ik ben toch weer gaan oriënteren op een Cadillac. Na wat omzwervingen kwam ik terecht bij een autohandelaar in Putten. Hij had een blauwe Cadillac STS te koop. 7 Jaar oud in 2010, 32.000 (!) kilometer gelopen, dus nog niet eens echt ingereden. De auto was van een tandarts uit Amsterdam geweest. Zeer zuinig mee omgegaan. Toch
wel wat krasjes op de zijkanten. Dat deerde me niet. De auto liep als een zonnetje, als nieuw. De vraagprijs was laag – de financiële crisis in die tijd had een belangrijke impact op de vraagprijzen van tweedehands wagens en zeker van dit kaliber. Als je nagaat dat een nieuwe STS ruim 90.000 euro kost…
De blauwe STS reed net als de rode. Zo vertrouwd. Diezelfde fysieke ervaring van tintelingen. Tsja, hoe kan ik zoiets uitleggen. Ik vind het echt een bijzondere ervaring om in zo’n koets te rijden. Wat is dat dan?
Auto als uterus
De Duitse filosoof Peter Sloterdijk heeft eens gezegd (1995 en 1999, zie: Ausgewählte Übertreibungen Berlijn 2015, p.62 en 93): het allereerste vervoersmiddel van mens is de baarmoeder, ofwel: de rollende uterus. Je wordt door je moeder verplaatst, terwijl je zelf stil zit. Op een gegeven moment word jij geboren, een exodus van een veilige binnenruimte naar een nieuwe leefomgeving die angst en onveiligheid oproept. Als mens leer je meer en meer de kinetische vrijheid van bewegen. Er is een bestemming voor je dagelijkse exodus van huis naar werk, naar vakantieoorden en andere plekken van ontspanning en relaxen, naar de supermarkt en familiebezoek. Tegelijk is er ook altijd “naar huis rijden”. Ofwel: de auto is steeds als een tijdelijke baarmoeder waar je zelf stil zit en door de deur (een soort van baarmoedermond) weer op de plek van je bestemming of je eigen thuis komt.
Door na te denken over dit beeldgebruik van Sloterdijk, kan ik me best wel voorstellen waarom de een helemaal idolaat kan zijn van auto’s en de ander daar compleet koud onder blijft zoals het aluminium van de auto zelf. Ik krijg bijna de neiging de pastorale vraag te stellen: wat is jouw substituut-baarmoeder? Laat ik dat maar niet doen.
Donkergrijze Cadillac
Na de blauwe Cadillac, kwam een zwart-grijze STS nieuwe stijl, bouwjaar 2006. Voorzien van alle snufjes en high-tech zoals toen in zwang was, zoals heads-up-display. In je voorruit kun je zien welke snelheid de auto heeft en de navigatie-aanwijzingen. Of wat te denken van de cruise control die ervoor zorgt dat én de snelheid constant blijft én genoeg afstand op je voorganger houdt. Wat een geweldige auto om in te rijden. Een boterzachte en vlotte automaat. Een sterke motor met 325 paardenkrachten. Lekkere wegligging en sportief.
Hieronder een tweetal foto’s, één toen ik de auto zelf had (2011). En een van de website autoscout24.nl waar de auto door de huidige eigenaar te koop is gezet inclusief nieuwe autolak:
De Cadillac STS heeft een lengte van afgerond 500 centimeter. Op zich is er genoeg ruimte voor de bestuurder en de bijrijder. De passagiers achterin kunnen ook prima zitten. Alleen: de kofferbak. Wel veel liters om te vullen, maar weinig praktisch gemaakt om er wat grotere spullen in te bergen. Toen eenmaal onze tweeling Sim en Noa in ons leven kwam (2013) heb ik ervoor gekozen om de STS om te ruilen voor een Cadillac SRX.
Cadillac bestelbusje
Een knalrode SUV met 3,6 liter V6 motor. Veel ruimte achterin dus nagenoeg alles konden we kwijt, inclusief tweelingwagen. Mijn rijervaringen waren gemengd wat betreft deze auto: de wegligging was niet denderend. In de bocht op de snelweg leek ze wat wiebelig en onvast. Een echte windvanger ook: hoog op de wielen geeft meer luchtweerstand. Zuinig rijden was lastig. Zeker omdat de V6-motor van 256pk eigenlijk te weinig vermogen had om snel vooruit te komen wanneer dat nodig was. Ik was de auto al snel zat.
Audi A6 4.2
Een aantal mensen in mijn netwerk rijdt Audi. Weleens erin gereden als passagier. Niet verkeerd. Minder grijze muis dan Volkswagen. Zo ben ik me gaan oriënteren op een Audi stationwagen. Omdat ik van V6- en met name V8-motoren houd, viel mijn oog op een Audi A6 4.2 V8, vierwielaandrijving {Quattro}. Te koop in Groningen. Proefrit gemaakt. Gelukkig kon ik mijn SRX inruilen, want niet elke autoverkoper juicht hierom. Tuurlijk, de Audi reed fantastisch. Geplakt aan de weg. Bochten nemen met hoge snelheid was een eitje. De motor met 354 PK roffelde graag. Prima gezinswagen.
De tel kwijt inmiddels 🙂
De tweeling ging meer en meer op eigen benen staan. De grote tweelingwagen waar ze de eerste jaren van hun leven inzaten, kon weg. Minder kofferruimte nodig en tadaa, ik zag mijn kans schoon: vorig jaar juni 2015 stond een glimmend groene Cadillac STS uit 2004 te koop bij een Opeldealer in Woerden. Ik moest even knipperen met mijn ogen. In de advertentie las ik dat er één jaar complete garantie wordt aangeboden. Da’s heel zeldzaam in occasionland, zeker wat betreft Cadillacs van die leeftijd. Een 11jarige Caddy met zoveel garantie? Ik belde met de dealer. “Ja, 1 jaar volledige garantie.
De staat van onderhoud is zo goed. We hebben er vertrouwen in dat de auto dat waard is.” Ik gelijk erheen natuurlijk.
Daar stond ze: gepoetst en wel. De zon maakte de auto nog mooier. Ik had mijn zoon Sim meegenomen en samen maakten we een proefrit: “Mooi groen, papa!”, zei hij, “gaan we deze kopen?”
Ja! Audi weg. Cadillac weer terug. En wat een auto. Goed verzorgd door de eerste eigenaar. Gelijk starten. Geen sensorenproblemen. Prima onderhouden. Er moesten wat dingen vervangen worden wegens ouderdom en slijtage. Een jaar later, nu dus, rijd ik met evenveel plezier. Met die tintelingen in de buik. Nog nooit gehad bij andere merken, zelfs niet bij de Audi V8. Alleen bij Cadillac, een autoliefde.
Update!
De liefde is er nog steeds, nu ik dit schrijf eind september 2016. Echter, op de oprit bij de pastorie in Zunderdorp staat geen groene STS meer. Toen ik melding maakte op Facebook dat ik een ‘nieuwe’ auto had gekocht, tja, de reacties laten zich raden (klik op de foto om naar Facebook te gaan).
Op internet kwam ik deze STS uit 2005 tegen, zie foto. Er was al een tijdje niet meer meegereden, zo zei de verkoper. Stond al heel lang in de garage van www.vanleersum.nl Op de foto’s zag de auto er mooi uit. Zilver, maar dan niet het ‘gewone’ zilver. Chromen velgen. Northstar motor 4.6 V8, 325 pk. Half september heb ik een proefrit gemaakt in deze bolide. Je raadt het al… the rest is history. Sinds zaterdag 24 september 2016 staat de bolide bij de pastorie. Wel even wennen wat betreft de automaat en de enorme trekkracht van de motor. De Cadillac is van alle gemakken voorzien. Voorlopig kan ik er weer tegenaan 🙂
Tsja en hoe gaat dat – na een paar maanden rijden in deze wagen, bleek de liefde voor deze auto nauwelijks paardenkrachten te hebben. Ik kreeg een mooie inruilprijs voor deze Caddy en ik kocht daarvan een Cadillac SRX 2005 met de 4.6-motor en vierwielaandrijving. Gewoon een goede gezinswagen. Alleen…
(wordt vervolgd)
Robert-Jan van Amstel, 31 mei 2016 update 27 september 2016 en 14 juni 2017
Leuke en interessante websites omtrent Cadillac en hun eigenaars:
1. www.cadillacforums.com > een schat aan informatie van en door Cadillac-gebruikers.
2. www.dutchcadillac.nl > Nederlandse Cadillac-liefhebbers helpen elkaar.
3. www.cadillacclub.nl > een mooie verzamelplaats van Cadillac-liefhebbers en -belangstellenden
Ontdek meer van [ iBelieve ]
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.
Leuk om te lezen! Interessante theorie over de herkomst van autoliefde… kon best eens waar zijn..
🙂 Toch leuk om over na te denken, toch?
Heerlijke bak, die STS. Heb hem in 2001 voor 2 weken mogen huren met veel plezier in de USA (Oregon en Washington).
Wat plezierig om te lezen, Gerben/ Ruil die Audi (toch?) nou in en koop een STS 🙂
Wat een verhaal zeg!! Ben zelf ook een autoliefhebber. Verzamel al vanaf mijn elfde jaar (1968) autofolders. Het is wel een horizontaal verhaal hè dominee! 🙂 Maar als je eenmaal met het autovirus besmet raakt is er geen houden meer aan weet ik uit ervaring. Op dit moment rij ik in een Opel Zafira 2.2 automaat. Practische auto!! Mijn droomauto is een Audi RS4 Stationcar!!! Liefst in signaalblauw metalic!! Los hiervan hoop ik dat het u goed gaat! Ik lees op facebook dat u aan de beterende hand bent. Ik hoop u weer eens te ontmoeten in de Sionkerk in Ameide. Hartelijke groet. Teus Overgaauw
Nou Teus wat let je om te gaan voor die Audi RS4? 🙂
En het klopt, ik ben aan de beterende hand. Ik zou het leuk vinden om weer eens in Ameide voor te gaan.
Hartelijke groet1
Wat een hartstocht! Hoe gaat het verder met je?
Ha Piet, dank je wel voor je reactie. Ik heb je 2 pogingen tot één reactie gemaakt, met je goedvinden.
Op dit moment gaat het steeds beter met me, dank je wel voor je belangstelling. Ik mag meer werken, langzaamaan toegroeien naar fulltime.
Hartelijke groet!
Wel Drs. van Amstel heeft volkomen gelijk. Wat is auto liefde? Auto liefde is, als je toe bent aan een andere auto. Je hebt een bepaald budget. Je hebt je voorwaarden wat je van een auto verwacht. Wat moet aanwezig zijn in een auto. Wat is belangrijk. Ga zomaar nog even door. Ik had een VW Golf III 1.6 CL Sport uitvoering. Overigens een goede auto. Maar meer dan dat ook niet. Hij brengt je waar je wezen moet. Relaxt rijden kan je vergeten. Oktober 2015 was ik toe aan een andere auto. Golf had teveel roest en wilde niet blijven lopen. Oorzaak: gasklephuis. Geen eenvoudige oplossing. Ik wilde toch wel weer een kleine auto terug, maar ja, de hoge km standen deden bij mij de das om. Dat is iets wat ik absoluut niet meer wilde. Ik ging divrrse auto testen lezen als ook referenties en de daarbij behorende kritiek of aanbevelingen. Als je dan een bepaald budget hebt vallen de kleinere auto’s direct af. Teveel achterstallige onderhoud en de nodige reparaties. Als je dan toch een auto wil kopen met hoge km stand dan val je toch echt in een andere categorie van merken als Audi A6 A8 of S6 S8. BMW 5 serie. VOLVO S70 / V70
S60 / S80 XLC 60 / 70 / 90. Ander probleem is de categorie wegenbelasting en verzekering de zwaarte van zo’n Volvo.
Mercedes Benz. Verschillende testen en de nodige referenties gelezen van mensen die dit soort auto’s gekocht hebben, de prijs die zij ervoor betaald hebben. Het aantal gereden kilometers, onderhoud en reparaties. Blijft in de zeer gunstige categorie over de BMW 5 serie maar met kop en schouders er boven uit, de Serie Volvo’s die ik vermelde. Uiteindelijk kwam ik bij een goede bekende terecht die net 3 dagen geleden een mooie Volvo V70 had ingeruild. Proef gereden en gekocht. Auto gewassen en uitgezogen kosten € 14,00 Euro. Glimmen als een spiegel. Na enige weken gereden te hebben las ik een aanbieding; uw auto gwassen, gepoetst, stofzuigen, ramen en interieur gereinigd. Prijs € 27,50. Heb ik laten doen. Bandenspanning gecontroleerd en bijgevuld
€ 0,50 Euro cent. Na verloop van tijd vond ik dat mijn banden weer wat zacht waren, wilde een autobanden pomp aanschaffen, las toen een artikel over StikStof goed gelezen en dealer opgezocht om dit te laten uitvoeren. 2 mogelijkheden zover ik las. Prijzen € 2,95 per band en € 3,95 per band. Voor laatste gekozen en bij Kwikfit laten uitvoeten voor € 15,80 alle banden. Wat een aanmerkelijk verschil. De Volvo V70 bevalt prima en rijd super.
In zo’n auto moet je echt rijden. Electr. Ramen, spiegels, poeersteering, airco met climaat control. Verstelbaar stuur horizon- en verticaal, in hoogte verstelbare stoelen. In delen neerklapbare achterbank. Hoofdsteunen voor en achter. Zijraam verwarming, verwarmbare buitenspiegels, stoelverwarming. Autoradio met cd met goede ontvangst kwaliteit zonder buiten antenne. Inwendige antenne aanwezig. Centrale deurvergrendeling op ab. Achterklep te openen via afstandbed. Van binnenuit te openen benzineklepje en achterklep, Sips, ABS en antislip regeling. Traploos regelbare blower en gescheiden temp. regeling en autom. regeling. Wat wil een mens nog meer? Gewoonweg een fantastische auto. 2.4 ltr. Grote zware 5 cil. motor Polar uitvoering. Last but not least een regelrechte aanrader. Let wel in deze uitvoering is verkrijgbaar met 2.4 en 2.5 ltr. 5 cil. motor. Let op de gewichts klassen v.a. 1436 kg. Verder kan ik u vertellen koop een Volvo met nog een echte Volvo motor. Informeer hiernaar.
Ha Ronald, dus voor jou is het nu een Volvo V70. Ik kom zeker een keertje bij je kijken. Leuk dat je zo wat vertelt over je aankoop van de auto.