Voor de zomer echt begint heeft de christelijke Kerk nog een paar laatste feestdagen, zoals Hemelvaart, 40 dagen na Pasen. Het frappante is hoe verder in het kerkelijk jaar, beginnend met advent, hoe minder bekend de inhoud van de christelijke feestdagen. Ik zeg weleens gekscherend “Prettige hemelvaart” als Hemelvaartsdag in beeld komt. Dan klinkt er wat gelach: “Jazeker, de KLM doet goede zaken, want ik ga naar Rome voor een stedentrip.”
Wat is Hemelvaart – wat vieren we op deze nationale feestdag?
Voor de meesten betekent Hemelvaart een korte periode van vrije dagen. Wát er dan gevierd wordt is nauwelijks bekend. Vraag je dit aan christenen, welke betekenis dit feest heeft anno nu, dan is er nauwelijks sjoege: “Ik kan me er zo weinig bij voorstellen. Is Jezus echt letterlijk zó naar boven gegaan?”, terwijl wijsvinger en neus hemelwaarts wijzen. Dat naar bóven wordt gewezen is een collectief trekje dat al eeuwen zo is overgedragen, van generatie op generatie en ook in de kunsten. Er zijn vele schilderijen waarop we Jezus zien ergens zwevend tussen aarde en hemel. Uiteindelijk is dat allemaal op één Bijbelvers gebaseerd, Handelingen 1, vers 10:
“Toen Jezus dit gezegd had, werd hij voor hun ogen omhooggeheven en opgenomen in een wolk, zodat ze hem niet meer zagen.”
In het volgende vers lezen we dat “ze”, de leerlingen dus van Jezus, naar de hemel bleven staren, totdat twee engelen hen uit hun fixatie halen door op de schouders te kloppen. De hemel die de leerlingen zien, is niet die wij nu zien. We weten hoe de blauwe kleur ontstaat. Dat voorbij het blauwe een kolos aan kosmos zich uitspreidt inclusief een gefotografeerd zwart gat zo’n 500 triljoen kilometer hiervandaan.
Aarde = een pannenkoek
Toentertijd was de aarde overzichtelijk plat als een pannenkoek. De hemelkoepel lag als een kaasstolp op de pannenkoek. Boven de stolp en onder het aardoppervlak was water. Pannenkoek en hemelkoepel rustten op grote pijlers. Het Hebreeuwse woord voor hemel luidt sjamajiem, een meervoudsvorm van het woordje sjam “daar”. De hemel als groots, vér afgelegen plaats.
In Jesaja 40, vers 22 lezen we dat God troont boven de schijf van de aarde. Er zijn tekeningen en illustraties waar God te vinden is boven de hemelkoepel en de wateren. In de hemelkoepel zit dan een deur of een opening. Deze wordt bijvoorbeeld actief gebruikt bij het moment dat Jezus wordt gedoopt in de Jordaan. God spreekt dan: “Deze is mijn geliefde zoon.”
Of te denken valt aan de sluizen van de hemel die opengaan. Het water overspoelt de aarde en Noach zit in de boot. Hij redt een totale afvaardiging van de schepping aan boord (Genesis hoofdstukken 6 t/m 8) Of uit de hemel regent het vuur om Sodom en Gomorra tot as te maken (Genesis 19, vers 24). Diezelfde hemel is het projectiescherm voor Abraham als God hem vraagt de sterren te tellen. God belooft toekomst en hoop voor de allereerste aartsvader, Genesis 15, vers 5. De hemel is spiegelbeeld van het menselijk leven en geweten.
Hemel = een doek
Als we verder lezen in vers 22 van Jesaja 40 dan spreidt God de hemel uit als een doek, een tent om in te wonen. De hemel biedt de aarde een schuilplaats aan. Ofwel: de mens is niet aan het lot overgelaten. De hemel omarmt de aarde. Zonder hemel geen aarde. De hemel is de plaats waar het leven mogelijk wordt gemaakt. Daar in die plek neemt Jezus plaats, zittend aan de rechterhand van God.
Ik citeer een zin waar je op kunt kauwen. De hemelvaart van Jezus Christus is een eindpunt dat gelijk een beginpunt vormt van een nieuwe heilsperiode, “waarin Christus zijn werkopdracht vanuit de hemel als operatiebasis vervult”, woorden van theoloog dr. Bas Wentsel.
De hemel maakt leven mogelijk, iedere dag opnieuw; de hemel houdt de vaart erin op de aarde. Jezus Christus werkt vanuit die plek. Die kunnen wij niet aanwijzen, gelukkig maar. Weet u het nog: de leerlingen zagen Hem niet meer, nadat Jezus was opgenomen in een wolk (Handelingen 1,9) Laat het een mysterie blijven.
Hemelvaart is meer dan enkel Jezus’ thuiskomst. Ook Hij is ergens in de tent, net als jij en ik.
Hij houdt de vaart erin.
ds Robert-Jan van Amstel
(bovenstaande tekst is opgenomen in het kerkblad “Kerkvenster” jg.4, nummer 8 2019, van de Protestantse Gemeente Alexanderkerk te Rotterdam.)
Het plaatje in de header is afkomstig van www.unsplash.com, fotograaf: rudall30 (public domain)
Dit delen:
Ontdek meer van [ iBelieve ]
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.
