Daar staat ie dan – een blinkende vrachtwagen van Rijschool Roordink uit Putten. Aan de bumper hangt een touw als een ringslang op de grond. Allemaal klaar voor het vrachtwagentrekken als een van de sportieve onderdelen tijdens de Puttense Sport Marathon van een maand. Zelf ben ik ingedeeld samen met twee andere gemeenteleden van de Gereformeerde Kerk in Putten waar ik als predikant werk.
Ik heb dit nog nooit eerder gedaan. Dus ik ben wat gespannen net zoals de andere twee. We hebben eerst diverse andere teams voorbij zien hollen. Nu is het onze beurt. Ik zou bij het uiteinde van het touw staan. Gert en Jelle meer dichterbij de wagen.
Wat er dan gebeurt als eenmaal het startsignaal klinkt: ineens komt een stoot energie vrij en je gaat lopen. Dat moment waarop de vrachtwagen begint te rollen en zich dus gewonnen geeft, ja, dat is iets van magie. Met z’n drieën gooien we ons gewicht in de strijd en trekken met elkaar de zware bolide tientallen meters verder.
Een van de mannen valt. Hij rolt na zijn val weg. De chauffeur achter het stuur trapt op de rem waarmee de snelheid van de wagen terug gaat. Om dan weer met elkaar de vrachtwagen opnieuw op toeren te krijgen, dat is een hele klus.
We halen het. Met alle krachtinspanning en het voorttrekken van de wagen vergeet ik één ding: goed adem halen. Dus eenmaal over de finish kan ik mijn longen niet groot genoeg krijgen. Happen naar lucht om alle zuurstof zo snel mogelijk te brengen in het lichaam waar die nodig is.
Wat heeft dit nou met goesting (ofwel: zin / trek) in geloof te maken? Als theoloog gaan mijn gedachten naar het moment, dat de Drie-Ene God (Vader, Zoon en Heilige Geest) de aardkloot onder handen neemt. In Genesis 1 is te lezen dat alles oerchaos en wanorde is. In het Hebreeuws klinkt dreigend-welluidend tohoewabohoe. God bedenkt het licht en ineens wordt het aardedonker, alle gebrokenheid, in een hemels licht gesteld. De aarde begint te ‘rollen’, in beweging gekomen doordat God aan de touwtjes trekt. De Drie-Ene God zorgt ervoor dat deze wereld blijft rollen om de finish te halen: de aarde wordt (onder)deel van Gods Koninkrijk. Dat is het grote visioen van het christelijke geloof.
Tijdens het draaiende houden, dat het leven op aarde ontstaat, de eerste mensen tot volken worden en Israël het beloofde land bewoont, valt de Jood Jezus als de Zoon van God ter aarde. Hij die de mensen komt helpen zich te bekeren om het goede na te streven, komt zélf ten val. De wereld houdt de adem in, alsof de aarde even inhoudt, zoals het moment dat de vrachtwagen even in de rem ging. De val van zo’n Mens – komt het leven dan toch tot stilstand?
Om de aarde draaiende te houden, staat Hij op en doet weer mee. De Drie-Ene God blijft krachtig doorgaan. En waar ademnood hoog is, waar zuurstoftekort dreigt, verwondingen tol eisen en de kracht bij de mensen om het goede te doen afneemt, daar is de Geest van God om te verbinden, te vervullen, te vernieuwen.
De vrachtwagen haalt de overkant.
Uiteindelijk zal de aarde de finish bereiken.
Mijn geloof in de Drie-Ene God heeft zich weer meer verdiept.
Praise the Lord!
Robert-Jan van Amstel, 22 juli 2023
Hieronder een filmpje gemaakt door Elma Drost met beelden van het Team “Gereformeerde Kerk” in Putten:
Ontdek meer van [ iBelieve ]
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.
Super leuk, wat een animo, wat een spektakel en wat een gaaf filmpje! TOP
Dank je wel!
Genoten van zoveel POWER!
Zeker!