Olifantenpaadje

Soms kan je oog vallen op bijzondere woorden. Olifantenpaadje is daar één van. Ik kwam het woord tegen in de Coachingskalender 2015 die bij ons in het kleinste kamertje hangt. Op de voorzijde met dag en datum staat te lezen:

“Drie keer links is óók rechtsaf”

Op de achterkant kwam ik dat woord “olifantenpaadje” tegen. Ik moet u eerlijk zeggen dat ik niet precies wist wat het was. Al lezende werd me duidelijk dat dergelijke paadjes regelmatig te zien in de openbare ruimte:

“Olifantenpaadjes ontstaan op plekken waar planologen hebben geprobeerd om de kortste route van A naar B te blokkeren. Heel snel ontstaan er uitgesleten plekken in het gras waarover men de route afsnijdt.”

Sinds het lezen uit die scheurkalender vallen me de olifantenpaadjes inderdaad op. Ik zie ze bijvoorbeeld richting bushaltes. Mensen van gemeentewerken hebben keurig een looppad van stoeptegels aangelegd, rechtdoor en een hoek van 90 graden linksaf. In het gras zie ik een naar links buigend paadje. De mensen kiezen toch liever de kortste route. Waarom omlopen of meer meters maken als je diagonaal het gras kunt oversteken om zo het snelst je doel te bereiken? Olifantenpaadjes liggen er omdat mensen dit gemakkelijker vinden.

Op internet is zelfs een website gemaakt geheel in het kader van olifantenpaadjes: www.olifantenpaadjes.nl Op die website kwam ik een mooie foto tegen. De gemeente Dordrecht heeft bij zo’n paadje maar een prullenbak geplaatst. Waarschijnlijk heeft de verantwoordelijke voor de wegen en paden er zich maar bij neergelegd dat olifantenpaadjes onvermijdelijk zijn…

Waarom zou je drie keer linksaf slaan terwijl je gelijk rechtsaf kunt?
Ik stel me die vraag ook wel eens bij de verhalen en teksten over Jezus Christus in de bijbel. Waarom maakt God zulke omwegen om te komen wat Hij eigenlijk voor ogen heeft: het heil voor alle mensen. Waarom eerst mens in Jezus Christus worden beginnend in een kribje bij Bethlehem? Waarom eerst drie jaar lang rondtrekken in Israël? Waarom moet de route nou via een kruis op Golgotha? Waarom is uitgerekend een martelwerktuig, een kruis, tot het teken geworden in de christelijke kerk en draag ik zelf een kruisje om de hals? Waarom moest Jezus eerst sterven om na drie dagen weer opgewekt te worden?

Ofwel, bottomline, kon God niet gewoon een olifantenpaadje nemen: verkondigen via mensenmonden dat iedereen vergeven is? Waarom nou deze omwegen?

Weet u, wat voor ons drie keer linksaf lijkt in de bijbelse verhalen, dat is juist het olifantenpaadje dat God baant in het gras (of woestenij) van onze wereld. Want zou God moeten doen zoals de mens dat uit efficiënt oogpunt als de kortste route naar het uiteindelijke doel ziet, dan zou Hij geen leven hebben. Dat vind ik het grootse aan al die bijbelverhalen, dat God een weg baant waar wij die niet zomaar verwachten. De ene verlamde (zie bijvoorbeeld in Johannes 5), de andere blinde, de grijsaard, de kromgebogen vrouw, de verdrietige moeder, de vader in alle staten, het zieke kind, de dankbare mens, de vreugdevolle – Jezus’ weg gaat langs die mensen. Hij gaat langs ons eigen leven. En Hij brengt nieuw leven, nieuw licht, troost en kracht, geduld en rust, vergeving.

In het evangelie van Jezus Christus worden we attent gemaakt op het olifantenpaadje dat God baant. Pasen is vieren dat God een andere weg gaat dan wij mensen zouden willen uit het oogpunt van efficiëntie. Een levensweg. Op weg naar een nieuwe hemel en een nieuwe aarde.

Waarom zou jij nog een omweg maken?

ds Robert-Jan van Amstel, maart 2015

Bovenstaande tekst is als meditatie opgenomen in Kerkklanken, kerkblad van de Protestantse Gemeente Zunderdorp (www.kerkzunderdorp.nl)