Nood leert bidden

Eén van de sterke kanten van de kerk is het samen bidden. Iedere zondag bidt de gemeente en vormt samen een collectief gebed. Zo bidden we voor de wereld, voor de kerk, voor de ander, voor onszelf.

De kracht van gebed is niet te onderschatten. Toch hoor ik om mij heen vragen omtrent het gebed. Werkt het nu echt? Worden gebeden echt verhoord? Is het jezelf uiteindelijk voor de gek houden? Word jij er beter van?

De Geest brengt je gebed naar boven

In Romeinen 8, vers 26 lees ik iets heel treffends:

“De Geest helpt ons in onze zwakheid; wij weten immers niet wat we in ons gebed tegen God moeten zeggen, maar de Geest zelf pleit voor ons met woordloze zuchten”

Als bidden niet meer lukt of je weet niet meer wat je kunt bidden in deze roerige en vreemde tijden, dan kun je erop vertrouwen dat de Heilige Geest je hart opent voor God. Alle woordloze woorden brengt Hij voor Gods troon.
Er is altijd een lijntje open tussen jou en God, al heb je dat zelf niet meer in de gaten of voel je daar niets van daar wat je meemaakt in je leven. De Geest brengt je dank naar boven, je vreugde, je tellen van je zegeningen, je zuchten, je twijfels, je angst, je boosheid, je gebrokenheid. De Geest zet er de vleugels onder, zo zou je kunnen zeggen. Nood leert bidden en de Geest helpt.

Gebedsintenties

Als u niet meer weet wat u zelf kunt, wellicht kan ik u helpen om te blijven bidden met onderstaande gebedsintenties. Ook voor mij geldt: nood leert bidden.

Laten we bidden voor hen in de verpleeghuizen en hun verzorgers en hun dierbaren.  Schrijnende verhalen lees ik over kinderen die hun ouders op leeftijd niet meer kunnen bezoeken. Of waar de stervende niet meer kan worden bijgestaan door geliefden en nabije familie.

Ook vraag ik gebed voor alle zorgverleners die voor en achter de schermen van ziekenhuizen, zorgcentra, woongroepen, verpleeghuizen etc. hulp geven en zich te blubber werken. Wat geven ze veel van henzelf om de anderen te helpen en te verzorgen. Laten we God danken dat zij er zijn.

Ik vraag gebed voor onze overheid, landelijk en lokaal, die voor grote uitdagingen staat waar het gaat om het maatschappelijk verkeer, sociale interactie en de economie.

Ik vraag gebed voor de mensen die met verstandelijke en/of lichamelijke beperkingen leven. Het vertrouwde patroon van het dagelijks leven wordt zo ineens doorbroken. Dat geeft onrust.
We bidden om rust en kracht van God voor hen.

We bidden voor alle gezinnen waar ouders en kinderen op elkaars lip zitten en spanningen ontstaan. We bidden voor de huishoudens waar het huiselijk geweld intenser voor de dag komt. We bidden voor veiligheid, gesprek en respect voor elkaar.

Er is nog veel meer voor te bidden…

Houd moed

Ook het gebed vraagt onderhoud, tijd en aandacht. Misschien juist in deze tijd leer je weer te bidden of ontdek je de kracht van gebed, alleen of met je gezin, je huisgenoten, met andere gemeenteleden van onze kerk. Houd moed en vertrouw op God.

ds Robert-Jan van Amstel, 3 april 2020