Kerken en kerkjes (500 jaar Reformatie)

Kerkje in Christchurch (foto: Henk Hagedoorn)

Nieuw-Zeeland staat bekend om zijn schitterende vergezichten, ruw-mooie gebergten en aardige mensen. Ook heeft het als decor van de Lord of the Rings-films gediend. Op het netvlies staan de aardbevingen die de stad Christchurch voor een belangrijk deel een aantal jaren geleden, letterlijk ruïneerden.

Schattig

Zunderdorper en dorpsgenoot Henk Hagedoorn is in dat land op vakantie geweest. Zijn belevingen en verhalen zijn terug te lezen op zijn Facebookpagina. Met mooie zelf-geschoten foto’s geeft hij een boeiend inkijkje. Bij zijn 7^e post heeft hij een foto van een typisch Nieuw-Zeelands kerkgebouw geplaatst. Hij schrijft over de kerken en kerkjes die hij zoal in het landschap aantreft:

“Schattig en meestal van hout gemaakt. Soorten ook hier genoeg, baptist, anglicaan, katholiek, luthers. Ik hoop dat onze lieve heer er een beetje om kan glimlachen.”

Bij die laatste woorden moest ik ook even glimlachen. Want niet alleen ver weg, ook heel dichtbij, namelijk in Nederland zijn er kerkstromingen te over, een kleurrijk palet. Waar je ook kijkt in Nederland, je ziet altijd wel ergens een kerktoren.
De opmerking van Henk kan ik zeker begrijpen: hoe is aan iemand buiten én binnen de Kerk uit te leggen dat er zoveel verschillende kerkgenootschappen zijn, terwijl in eerste instantie één Kerk, een mensengemeenschap rondom Jezus van Nazareth, toch voldoende is?

3 x Sola

Zet twee Nederlanders bij elkaar en je hebt drie kerken, zo luidt een grapje. Tot aan de Reformatie aangezwengeld door Maarten Luther, inmiddels 500 jaar geleden, was het kerkelijk landschap overzichtelijk. Het protestantisme ontstond in de 16^e eeuw als nieuwe Kerk naast de Rooms-Katholieke Kerk. Een belangrijke vorm van emancipatie van geloof. Niet wat in Rome wordt gedicteerd door de paus is leidend voor het geloofsleven. De mens zelf, het individu, kon en kan zelf ontdekken dat hij/zij leeft door geloof alleen (sola fide), door de genade van God (sola gratia) en door het lezen van de Schrift (sola scriptura).

In die 500 jaar zijn diverse kerkgenootschappen en -stromingen zijn ontstaan in Nederland. En ook in Nieuw-Zeeland: door emigratie van o.a. Nederlanders naar dat land zijn diverse kerkstromingen meegegaan.

Dat er zovele verschillende christelijke kerken zijn, heeft vooral te maken hoe de Bijbel gelezen en geïnterpreteerd wordt. Heeft de slang wel of niet gesproken? Ben je gered voor of pas na de doop? Is de overheid wel of niet door God ingesteld? Heeft Jezus wel of niet bestaan? Wat voor de een waarheid is, is voor de ander onderwerp van discussie. Tot aan vandaag.

Glimlach van God

Of “onze lieve heer” om met de woorden van Henk te spreken “er een beetje om kan glimlachen”? Vast. God wist van het begin af aan dat Hij met het scheppen van de mens een avontuur aanging. Daarvan getuigt de Bijbel op allerlei manieren, gelijk al op pagina 1. Wat mij iedere keer treft, is het geduld dat God heeft met de mensen. Ik denk aan 2 Petrus 3, vers 9 waar wordt gesproken over dat geduld. Steeds opnieuw geeft God de mens een kans om zijn of haar leven in te richten naar de Liefde van hemelse oorsprong.

Net zoals liefde verschillende verschijningsvormen heeft, zo geven mensen op eigen manier invulling aan die liefde van God voor mensen, geïnspireerd door de Heilige Geest. Dat levert wat verschillende “kerken en kerkjes” op waarover Henk schrijft in het verre Nieuw-Zeeland. Kerkenwerk blijft mensenwerk. Ieder mens geeft een eigen antwoord op liefde.