De periode naar het kerstfeest heeft altijd iets van verzamelen. Mensen verzamelen zich voor een kerstdiner met de hele familie. De een heeft er zin in, de ander hoopt stiekem dat de schoonmoeder afbelt. Je verzamelt moed bij elkaar om de komende dagen door te komen, omdat je dat hele kerstsfeertje eigenlijk niets vindt. Maak je je zorgen of je baan wordt wegbezuinigd. De verzameling aan liefde en vriendschap die je kon delen of ontvangen, is nu uiteen gevallen omdat je je partner hebt verloren aan de dood of aan het leven.
De Romeinse keizer Augustus was ook dol op verzamelen. Hij zocht informatie over wie waar wonen in zijn grote rijk, rond het jaar 0 van onze jaartelling (Lucas 2, vers 1 en volgende). Juist in een wereld vol informatie verzamelende macht baart Maria haar zoon Jezus. Het wonder van God. Terwijl de keizerlijke poeha en de poen als nachtelijke schil van macht en ongelijkheid, verrijking en verarming rondom de aarde kromt, wordt op ooghoogte van mensen, daar in een plaatsje Bethlehem, Brood-Huis in onze taal, licht geboren.
Dit kind is de barst, het gat in die keizerlijke alles verduisterende schil van poen en poeha. En door dat gat komt heel voorzichtig licht. Het lijkt wel een ster die anders is dan alle andere sterren die men gewoon was te zien. Kerst is de glimlach van God vanuit de kribbe.
Maar: moet dat kind iets worden dan? De bijbel vertelt van wel: die kleine voetjes groeien uit tot sterke stappers. De benen dragen het lichaam met het kloppende hart van God, de zegenende handen, de kijkende ogen, de luisterende oren. Hij komt niet de Romeinse keizer onttronen. Da’s niet interessant, want er is zo weer een ander op die troon.
Die Jezus begint gewoon. Aan zijn liefde voor mensen zit geen prijskaartje. Daar kan onze wereld waar haast alles een prijskaartje heeft, nog wat van leren. Behandel de ander zoals jij behandeld wil worden. Heb God lief met alles wat je in huis hebt. Heb je naaste lief zoals je jezelf liefhebt. Geweldige dingen kunnen gebeuren.
Zoals Jezus leeft, doet en spreekt, dat alles roept tegenstand op. Mechanisme van uitsluiting. Die voeten worden doorboord. Zijn handen ook. Het lichaam sterft aan een kruis. Een ster dooft. Doodse stilte.
Drie dagen later blijkt dat Gods Liefde sterker is dan de dood. Het Paasgeheim in optima forma. Kerst kunnen we vieren in het licht van Pasen. Kerst vertelt heel bescheiden, dat uw, jouw en mijn leven geborgen is bij God.
Met Kerst vieren we dat God mensen verzamelt, rondom een kribbe.
Want daar begint het, voorgoed.
ds Robert-Jan van Amstel, 8 december 2013
(deze tekst is opgenomen in het kerkblad Kerkklanken van de Protestantse Gemeente Zunderdorp)
Ontdek meer van [ iBelieve ]
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.
Annie Mulder
Een heel mooi verhaal, waren de mensen maar iets aardiger tegen elkaar,
Dank je wel, Annie. Aardig-zijn is helemaal gratis 🙂