Ooit eens een topdirigent zien dansen als een 90jarige vrouw die opeens denkt aan haar twintiger jaren? Dit fascinerende beeld kwam langs op YouTube met de Masterclass-sessies met het Amsterdamse Concertgebouworkest vorige week.
Deze Masterclass is voor jonge dirigenten die het vak verder ontdekken te samen met een door de wol geverfde collega. Zoals ik doe met jonge beginnende predikanten voor wie ik mentor mag zijn. Heel verrijkend om te doen en voor beide ‘partijen’ leerzaam.
Hieronder vind je een YouTube-video met in de blauwe polo senior-dirigent Iván Fischer die Katharina Wincor bijstaat. Op de bok ligt de partituur van de Symfonie Nr.4, gecomponeerd door Gustav Mahler.
Katharina Wincor krijgt les van Ivan Fischer tijdens de 4e Symfonie van Mahler
Als je het fragment start, dan hoor je muziek uit het 3e, langzame deel van de symfonie. De slome dansmuziek wordt gevolgd door wat snellere. En die weer door een nóg snellere. Voor mij was deze muziek uit de 4e tot het moment dat ik deze masterclass zag, niet heel bekend en ook wat saai. Mijn hart wordt vooral geraakt door zijn 2e, 5e, 6e en 7e symfonie. De 4e dus het minst.
Sinds die ene zondag in november (18.11.18) herinneren gemeenteleden mij er nog regelmatig aan. Tijdens de dienst in de Alexanderkerk (klik hier voor de Facebookpagina) zongen we Psalm 89. Daarvoor klonken de woorden uit de bijbel dat de schepping enthousiast juicht om wie God is en wat Hij doet uit ontferming. De psalm was bedoeld als gloria, als lofprijzing.
Dat zag ik echter niet op de gezichten voor mij. Ik trok de stoute schoenen aan en onderbrak de samenzang. Ik zei toen dat de gemeente “te lauw” zong. Ik hoorde gemeenteleden in de kerkzaal zachtjes murmureren en wat lachen. Ik riep toen op om te beleven en te zingen wat je leest. Vers 6 van Psalm 89 begint met “Wij loven”, dat God door de macht van zijn verheven hand, met uitgestrekte arm al het werk in stand houdt.
Te midden van alle werk om de oudjaars- en nieuwsjaardiensten voor te bereiden gaan allerlei andere gedachten, emoties en herinneringen door mij heen wat betreft 2014. Eerder dit jaar kreeg ik op LinkedIn, één van de social media op internet en bedoeld voor de zakelijke markt, diverse gelukwensen. Wat bleek: LinkedIn heeft ‘onthouden’ dat ik sinds oktober 2012 werkzaam ben voor de Protestantse Gemeente Zunderdorp en voor Stichting Diensten met Belangstellenden. Nu twee jaar later kan ik wel zeggen dat mij samen met mijn vrouw Mariëtte opgenomen weet in de groep mensen in Zunderdorp en DmB: allebei hebben ze een warm hart voor het evangelie van Jezus Christus én voor het werk in en rondom de stad Amsterdam
In dagblad Trouw van 13 juni j.l. lees ik als slot van een boekbespreking:
“… een kritisch stemgeluid in een van gezapigheid voortkabbelende Protestantse Kerk…”
Met name het woord “gezapigheid” trekt mijn aandacht. Dat woord zie ik als een eufemisme voor een steeds groter wordend probleem (of uitdaging) in de kerk waaraan ik als predikant verbonden ben. Het gezicht van de Protestantse Kerk in Nederland is vooral bleek met hier en daar een blosje. In mijn ogen straalt het gezicht van de PKN maar weinig uit. Er is te veel kool-en-geit-sparen-mentaliteit. Ik wil niet spugen in de bron waaruit ik drink, maar ik vind het steeds nijpender worden. Ik zou er graag aandacht voor willen vragen.
Ter illustratie een aantal andere zetjes in mijn rug om nader te bezinnen op de PKN en de uitstraling:
– het boekje van prof. dr. A. van de Beek “Is God terug?” (Zoetermeer 2010) spreekt Van de Beek over de kerk die “zich in een toestand van matheid bevindt.” (p.13)
Het vuur is gedempt en men is blij als men nog ergens gloed onder de as bemerkt. {…} Een nieuwe reformatie is nodig.”
– de algemene secretaris van de PKN, dr Arjan Plaisier, hield op 24 april jongstleden een twitterspreekuur. Ik stuurde een tweet met daarin de vraag: “Wat is gezicht van de PKN?”. Ik had al een vermoeden wat er zou komen. En toch was zijn antwoord teleurstellend: Lees verder Bleek met een blosje? Over geestelijk leiderschap (1)→
![[ iBelieve ]](https://www.amstel4.nl/wp-content/uploads/2021/05/cropped-sunguk-kim-jhqbxsoruxa-unsplash.jpeg)
Deze Masterclass is voor jonge dirigenten die het vak verder ontdekken te samen met een door de wol geverfde collega. Zoals ik doe met jonge beginnende predikanten voor wie ik mentor mag zijn. Heel verrijkend om te doen en voor beide ‘partijen’ leerzaam.
Spreek het woord “loven” maar uit. Je merkt direct 
Te midden van alle werk om de oudjaars- en nieuwsjaardiensten voor te bereiden gaan allerlei andere gedachten, emoties en herinneringen door mij heen wat betreft 2014. Eerder dit jaar kreeg ik op LinkedIn, één van de social media op internet en bedoeld voor de zakelijke markt, diverse gelukwensen. Wat bleek: LinkedIn heeft ‘onthouden’ dat ik sinds oktober 2012 werkzaam ben voor de Protestantse Gemeente Zunderdorp en voor Stichting Diensten met Belangstellenden. Nu twee jaar later kan ik wel zeggen dat mij samen met mijn vrouw Mariëtte opgenomen weet in de groep mensen in Zunderdorp en DmB: allebei hebben ze een warm hart voor het evangelie van Jezus Christus én voor het werk in en rondom de stad Amsterdam