Ja hoor, het is weer zover. Gisteravond was bij het Tv-programma Pauw op NPO 1 de bekende schrijver Dimitri Verhulst te gast. Vandaag komt namelijk zijn nieuwe boek uit, getiteld: “Bloedboek”. Het boek zelf heb ik nog niet gezien of gelezen, dus ik baseer me op wat ik heb gehoord tijdens het interview. Hij vertelt of hertaalt in eigen woorden de eerste vijf bijbelboeken van de bijbel, Genesis t/m Deuteronomium. Zonder enige nadere introductie wordt gelijk het voor mij heilige boek in een kwaad, lachwekkend en vals-gniffelend daglicht gezet door de talkshowhost. Eigenlijk ben ik dan al afgehaakt, want het is natuurlijk zalig te beuken op de bijbel. Maar goed, kijk eerst maar even:
Het motief van de schrijver om de bijbel te hertalen heeft te maken met het “schatplichtig” zijn, aldus Verhulst, aan de verhalen in de bijbel. Maar even later komt, naar mijn mening, de echte aap uit de mouw: de bijbel wordt door Verhulst vergeleken met Mein Kampf van Hitler. “Waarom is Mein Kampf verboden, terwijl de bijbel overal in hotelkamers terug te vinden is?” Want er staan zoveel “fascisme” en “oproep tot haat” in “dit boek” – dus huppetee alles over één kam scheren. Verhulst verzuimt niet de Koran erbij te zetten. Eigenlijk doet Verhulst een verkapte oproep om óf de bijbel te verbieden óf om Mein Kampf van de lijst “verboden boeken” te krijgen. Prima om met de bijbel aan de gang te gaan, maar dergelijke onbenullige uitspraken overgoten met een intellectueel sausje, gaan mij echt te ver.
Tuurlijk kun je met een bepaalde bril op, alles in je straatje krijgen: op zoek naar geweld in de bijbel? Dan krijg je die. Zoek je argumenten voor of tegen God, dan vind je die ook. Gaat je hart uit naar teksten over de liefde, ze staan er en hóe. Heb je oog voor vergevingsheid, absoluut, dat vind je. Verlekker je jezelf in rauw verraad, je leest erover. Richt je je belangstelling op de kracht van leven, begin maar met Genesis 1. Heb je affiniteit met schoonheid van taal, parels en diamanten genoeg in de bijbel. Heb je goesting aan sterke voorbeelden, ze staan erin. Maar zoals nu ‘de’ bijbel wordt gepresenteerd in bovenstaand interview, ik vind dat veel te gemakkelijk en lui.
Daarbij vind ik het stuitend dat de suggestie wordt gewekt, alsof ik als christen met het soort concrete oudtestamentische wetgeving leef, zoals het voorbeeld dat Pauw gebruikt over de krijgsgevangen vrouw. Wetgeving van ruim 3000 jaar geleden kun je niet zomaar tot leven wekken anno 2015 of als rechtsgeldig verklaren. In Nederland hebben we eigen wetgeving en daar probeer ik me als burger aan te houden. De wetgeving uit de bijbel, zoals in de eerste vijf boeken van het Oude Testament, is voor mij deels niet meer actueel: woestijnvolk 2e millennium voor de jaartelling versus Nederland anno nu, dat gaat niet. Deels nog zeler actueel, vooral daar waar het gaat om de leefregel van Jezus Christus die alles fundeert: “Heb God lief met geheel je hart, met geheel je ziel, met geheel je verstand en met al je kracht. Heb je naaste lief zoals je jezelf liefhebt” – doe dit en u zult leven.
Klaar.
ds Robert-Jan van Amstel, 4 november 2015
p.s. 1. Theoloog Alain Verheij heeft op Blendle een mooie reactie geschreven n.a.v. de Pauw-uitzending, klik hier (0,69 eurocent)
p.s. 2. Dimitri Verhulst is geïnterviewd door VPRO Radio “De Nachtcorrespondent” op 3.11.2015; hier krijgt Verhulst meer tijd om te vertellen over zijn aanpak. En er zijn diverse citaten uit Bloedboek te horen.
Ontdek meer van [ iBelieve ]
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.
Dat is weer een treffend repliek! De uitzending vond ik ook schokkend en bizar, de schrijver nog veel erger! Heel erg dat de Bijbel zo naar beneden wordt gehaald. Goed dat je er zo op ingaat!
Ben erg blij dat bovenstaande de andere kant van de Bijbel laat zien, zo als het werkelijk is. Het was schokkend om mensen zo te horen spreken over de Bijbel. Bedankt!!!!
Goed stuk Robert-Jan. Ik heb maar een klein stukje gezien van het programma maar zag weer gebeuren wat altijd met religies gebeurt: alles over een kam scheren. En bovendien werd steeds alleen het oude testament genoemd, waar er volgens mij juist ook nog een nieuw testament bestaat wat toch een andere boodschap uitdraagt. Daarnaast werd even heel simpel gesteld dat blijkbaar iedereen die in deze God gelooft de gehele bijbel (lees OT want verder kwam Verhulst immers niet) klakkeloos leest en vooral niet nadenkt over context en tijd waarin de woorden zijn neergeschreven. En juist dat nadenken is iets wat mij van jongs af aan geleerd is thuis en binnen de kerk. En zijn argument over de bijbels in de hotelkamers, dat is nou juist in de meeste gevallen (als ze er al liggen) het nieuwe testament haha, misschien moet Verhulst eens beter gaan kijken bij een hotelovernachting. Kortom, erg jammer al dat gezuurpruim over een in mijn ogen bijzonder veelzijdig boek. Dat is de afzeikcultuur tegenwoordig…..
Ode aan de domheid zouden ze dat boek beter noemen, idem uitzending heb ik de indruk…
Hoi Robert-Jan, ik heb je genoemd in mijn blogpost over Verhulst: “de heilzame spiegel van Dimitri Verhulst” https://jomineeaandelinge.wordpress.com/2015/11/09/de-heilzame-spiegel-van-dimitri-verhulst/
Wat zou ik gezegd hebben als ik aan de tafel van Pauw had gezeten? Tja, wij zijn een theologenechtpaar en wij lezen de Bijbel aan tafel. Elke dag. Wij hebben in de afgelopen maanden de eerste vijf Bijbelboeken helemaal gelezen. Vers na vers. Het Scheppingsverhaal, de aartsvaderverhalen? Mooie verhalen en zo menselijk. Het Exodusverhaal? Boeiend en spannend.
Maar verder? We lazen vaak met kromme tenen. Ik wist niet dat het zo erg was. Staat dat er echt? Het was niet fijn. Na elke maaltijd zeiden we, als we de Bijbel weer pakten: Wie moet er nu weer dood? Maar we hebben toch stug doorgelezen. Vers na vers. We zijn nu inmiddels aan het eind van Deuteronomium gekomen.
De Bijbel is ons geloofsboek en wij lezen de Bijbel met geloof en met grote welwillendheid. Maar wat als iemand deze teksten zonder geloof en zonder welwillendheid leest? Ik kan Dimitri eerlijk gezegd wel begrijpen.
Als ik aan de tafel van Pauw gezeten had, zou ik het voor de Bijbel hebben opgenomen. Andere cultuur, andere context, andere tijd, kijk maar, er staat niet wat er staat…er staan toch ook heel andere andere dingen in de Bijbel? Allemaal waar, maar toch liggen deze teksten niet alleen Dimitri, maar ook mij zwaar op de maag.
Veel gelovigen (en ik heb dat zelf ook jaren gedaan) lezen de bijbel met oogkleppen op. We leggen de grofheden uit als: ‘Dat was tóen of praten ze goed door te zeggen dat ze ‘nodig’ waren. De mooie teksten plakken we op tegeltjes en de moeilijke moffelen we weg. We zingen de psalmen in de kerk waar dezen gaan over Gods goedheid maar zodra David bidt of God zijn vijanden wil uitroeien, stoppen we met zingen… Te vaak hoor ik dat we inmiddels beter weten omdat we het nieuwe testament bezitten. Echter lezen we daar dat Paulus polygamie niet verbiedt (hij geeft enkel aan dat dit voor diakenen en andere leiders niet toegestaan is – kennelijk was er dus sprake van weelwijverij in de vroege kerk) en stemt hij in met slavernij – hij beveelt christelijke slaven hun meesters te gehoorzamen en beveelt ‘christelijke’ slavenmeesters hun slaven goed te behandelen (i.p.v. ze de vrijheid te schenken) Als een slaaf, genaamd Onesimus, zijn ‘christelijke’ meester is ontvlucht (Filemon) da stuurt Paulus de slaaf naar zijn ‘broeder in Christus’ terug omdat deze toch zijn rechtmatig eigendom is!!!! Ook het uithuwelijken van vrouwen, de ondergeschikte plaats van vrouwen, worden in dit nieuwe testament bevestigd. Het zou goed zijn als christenen, die menen het moreel beste geloofsboek te bezitten, dit zouden toegeven en het boek, de bijbel, gingen lezen als een boek – in haar tijd- en zich meer zouden richten op hun bestaansrecht, namelijk het volgeling zijn van een persoon: Jezus Christus i.p.v. mensen van een boek.