Paaslach

Vanmorgen bij het Paasontbijt dat de diaconie van de Protestantse Gemeente Zunderdorp had georganiseerd, heb ik de Paaslach, de risus paschalis, willen oproepen met een grap. De oorsprong van de Paaslach ligt, kort gezegd, in de Middeleeuwen. Monniken zochten een manier om ‘bevrijd’ te worden van de intensieve vastenperiode en voorbereidingen op het Paasfeest. Als ventielfunctie en om de sfeer in de kerk letterlijk te verlichten, vertelden de monniken tijdens de kerkdienst een goede mop die past bij Pasen. De traditie van de Paaslach nam een grote vlucht tot echter de kerkleiding ervoor koos om de Paaslach ‘af te schaffen’, want de kwaliteit van de moppen ging hard achteruit.

Omdat we in Zunderdorp een ingetogen en stemmige Stille Week achter de rug hebben met vieringen op Witte Donderdag, Goede Vrijdag en Stille Zaterdag, wilde ik zoeken naar een bevrijdende lach. Voordat het Paasontbijt werd genoten heb ik onderstaande mop verteld:

Vier broers gingen studeren en werden succesvolle dokters en advocaten. Enkele jaren later waren ze bij een Paasdiner met elkaar in gesprek. Ze hadden het over de dure cadeaus die ze hun oude moeder tijdens het Paasfeest hadden gegeven. Ze woonde ver weg in een andere stad en ze wilden wat bijzonders doen.
De eerste zei: “Ik heb een groot huis laten bouwen voor moeder.”
De tweede zei: “Ik heb er een thuisbioscoop van 60 .000 euro laten installeren.”
De derde zei: “Ik heb mijn Mercedesdealer een SL 600 bij haar laten bezorgen.”
De vierde zei: “Moet je horen: jullie weten hoe graag moeder in de Bijbel las en hoeveel moeite dat nu kost vanwege haar slechte ogen. Een tijdje terug kwam ik een priester tegen die vertelde over een papegaai die de hele Bijbel kan opzeggen. Het heeft twintig priesters twaalf jaar gekost om hem dat te leren. Ik heb moeten toezeggen dat ik de Kerk twintig jaar lang jaarlijks 100.000 euro schenk, maar het was het waard. Moeder hoeft het hoofdstuk en het vers maar te noemen en de papegaai draagt de tekst voor”.

De andere broers waren onder de indruk.

Na de feestdagen stuurde moeder iedereen een bedankje. Ze schreef :
“Mark, het huis dat je gebouwd hebt, is zo groot. Ik gebruik maar 1 kamer, maar ik moet het hele huis schoonhouden. Maar toch bedankt, hoor”.
“Michael, je hebt me een peperdure thuisbioscoop met 7.1 Surround gegeven. Er kunnen vijftig mensen in, maar al mijn vrienden zijn dood, ik hoor amper wat en ben bijna blind. Ik zal er nooit gebruik van maken. Maar toch bedankt voor je gebaar.”
“Martin, ik ben te oud om te reizen. Ik ga zelden de deur uit en laat mijn boodschappen thuis bezorgen, dus ik heb de Mercedes nooit nodig. Maar het was lief bedoeld.”
“Lieve Melvin, jij was de enige zoon die een beetje heeft nagedacht over zijn cadeau. De kip was heerlijk. Dank je wel.”

(bron waar ik deze grap gevonden heb: Yahoo-emailgroep Leesrooster waar van de week diverse paasgrappen zijn gedeeld; door mij verder aangepast)

Vrolijk en zalig Pasen gewenst!

ds Robert-Jan van Amstel, Eerste Paasdag 20 april 2014