Of je nou een dorp of een stad binnenkomt, dan zie je weleens een verkeersbordje met een dik gedrukte i op een witte achtergrond met daaronder “100m”. En inderdaad, even verderop komt zo’n zuil met de plattegrond van het dorp of de stad in het vizier. Omringd door advertenties van de plaatselijke bakker, het theater, de loodgieter en de chinees, zie je de doorgaande wegen als rode lijnen de plaats doorkruizen. Diverse groene vlakken en vlekjes geven prijs waar een park of een stuk bos is te vinden. Blauwe draden volgen de lijn van de slootjes of van een rivier. Het industrieterrein zie je terug op de kaart als een paars-grijs gebied met kaarsrechte wegen. De pietepeuterige, dunne witte kringellijntjes verwijzen naar de kleine straatjes in een oud gedeelte van de stad.
Waar mijn oog altijd blijft haken is die grote blauwe pijl: “U bevindt zich hier”. Dat vind ik wel iets bijzonders hebben. Dat eenvoudige teken op een plattegrond maakt me bewust waar ik nu sta. Ik kijk altijd om me heen om te checken of het klopt:
Waar bevind ik mij nu?
Of je ver weg op vakantie gaat deze zomer of in je eigen woonomgeving blijft, neem de tijd om je eigen levensplattegrond te tekenen op een papier of in je hoofd. Ga eens op reis in je eigen levensgeschiedenis. De plekken waar je gewoond hebt en waar je nu je vaste stek hebt. De verbindingswegen van school, studie, werk. De plaatsen waar je hebt gehuild, gelachen, gegeten en gedronken, ziekte en herstel, vriendschappen hebt opgedaan en misschien weer verloren. De doodlopende paadjes waar je niet verder kon in je leven. De ene keer moest je rechtsomkeert maken. De andere keer kon je een zijpaadje nemen om de blokkade te omzeilen.
Waar zijn de plekken op je levensplattegrond waar je je veilig voelt, waar je kan genieten, waar je geholpen bent om je weg te vervolgen? En welke plekken heb je voor jezelf afgesloten? Er is een plaats op je eigen plattegrond waar het bordje “Verboden toegang” te lezen is?
Als je je eigen levensplattegrond voor ogen hebt, zet dan de blauwe pijl op de plek waar je je nu bevindt. Kijk om je heen. Wanneer ik mijn eigen plattegrond bekijk met die blauwgekleurde aanwijzing “U bevindt zich hier”, dan heeft die “U” niet alleen betrekking op mijzelf.
In Psalm 139 lees ik prachtige en intieme woorden (vertaling Bijbel in Gewone Taal 2014):
Heer, u weet alles van mij,
u kent mij.
U weet waar ik ben,
en u weet waar ik heen ga.
U weet wat ik denk,
ook al bent u ver weg.
U ziet me als ik thuis ben
en u ziet me onderweg.
“U bevindt zich hier” – die blauwe pijl op de eigen levensplattegrond is een plaatsbepaling waar ik zelf sta. En die “U” wijst voor mij in de taal van geloof op God: “U bevindt zich hier”. Waar ik ook heen ga, hoe mijn weg zich kan kronkelen, waar ik thuis of onderweg ben, ver weg op vakantie of op je balkon driehoog achter, waar ik kan verdwalen én mijn weg terugvind, ik kan erop vertrouwen dat God er bij ís.
Op reis of niet, je levensweg komt altijd uit bij God.
ds Robert-Jan van Amstel, juni 2015
(deze tekst is opgenomen in Monitor, 2015 nr.2, blad van Webpagina Stichting Diensten-met-Belangstellenden)
Ontdek meer van [ iBelieve ]
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.
mooi geschreven waar wij ook heen gaan onze levensweg gaat altijd naar God. Zijn wij bereid er voor om zijn levensweg te volgen? Met veel zijwegjes probeer ik toch zijn weg te volgen
Ha Robert! Dank je wel voor je reactie. Uiteindelijk komt ieders levensweg uit bij God 🙂
Mooie tekst, toegankelijk en een duidelijke call to action: kijk met nieuwe ogen om je heen. God kent je in de tegenwoordige tijd.
Dank je wel, Joost, voor je reactie! Inderdaad, God in de tegenwoordige tijd, da’s één van de punten die ik voor het voetlicht wilde krijgen 🙂