![[ iBelieve ]](https://www.amstel4.nl/wp-content/uploads/2019/09/cropped-Blije-kinderen-caroline-hernandez-unsplash.jpg)
Mijn liefde voor het automerk Cadillac (klik hier voor deel 1) is niet onopgemerkt gebleven. Want, wat schetst mijn verbazing en roept tevens mijn lachspier wakker: in de nieuwe uitgave van het blad Monitor, uitgegeven door Stichting Diensten met Belangstellende (DmB) kom ik een alleraardigste tekst tegen van de oud-voorzitter van DmB, Piet van Meerveld.
Afscheid van DmB
In april van dit jaar heb ik als dominee afscheid genomen van een bijzondere groep mensen die verbonden is aan DmB. Naast de toespraken van tijdens de afscheidsdienst zelf, laat Piet zich op een andere manier horen. Hij heeft een kleine kroniek geschreven: Lees verder Cadillac, een autoliefde (deel 2)
Onlangs bezocht ik een rommelmarkt. Ik vind het leuk om te zoeken naar wat voor mij van onschatbare waarde is en voor de verkoper slechts één euro waard. Mijn ogen gaan langs boekruggen, de afwisseling van diep rood naar lelieblank, van puntgaaf tot stukgelezen, van vergeeld tot met zorg van het daglicht afgeschermd. De afgesleten goudkleurige belettering wisselt met bijna vervaagde grijsopdruk.
Als ik ga Googelen met de zoektermen “overspannen” en “dominee”, dan kom ik diverse resultaten tegen, 
Die keren dat ik de wasmand in onze badkamer echt leeg zie, zijn op één hand te tellen. Altijd zitten er wel handdoeken, washandjes, een spijkerbroek en een paar sokken met diverse kleurendessins in. De wasmand als een tussenstation voordat alles in de wasmachine gaat. Hoe het ook zij, het washok is nooit leeg, althans niet in ons gezin met een tweeling in de leeftijd van 3½ jaar.
Net als vorig jaar, heb ik vanmorgen tijdens het Paasontbijt in het Jeugdgebouw in Zunderdorp, een Paasmop verteld. Dit in het kader van de risus paschalis, de Paaslach. Een traditie die voortkomt uit de kerk van de Middeleeuwen als een tegenhanger voor alle somberheid en ingetogenheid die de Stille (of: Goede) Week kenmerkte. Na het lijdensverhaal van Jezus, werd op Paasmorgen als de Kerk de Opgestane Christus viert de dag ingeluid met een mop of een grap. Want ook met humor kun je licht brengen in alle donkerte.
“Is het nog een beetje druk in de kerk?”
Die ene scène uit de film “(Untitled)” uit 2009 van regisseur Jonathan Parker zal ik niet zo snel meer vergeten inclusief de kippenvel. Een jonge componist Adrian heeft zijn kunsten aan de wilgen gehangen. Zijn moderne muziek werd niet begrepen. Dat was te zien aan de lege zalen waar hij als uitvoerende zijn muziek speelde. Zelfs in een kunstgalerie waar modern schilderwerk werd tentoongesteld was zijn muziek een bron van gegniffel en spotternij. Voor hem reden om te stoppen met componeren en iets anders te gaan doen.
