Tagarchief: Parsifal

Cultuur, Geloof, God, Goede Vrijdag, Hobby, Klassieke muziek, Kunst, Kunstgeschiedenis, Muziek, Opera, Passie, popmuziek, Sonotheologie, Spotify, Theologie, Videoclip, Vocaal, Youtube

Mijn liefde voor muziek (deel 2)

Voor het eerst naar het Concertgebouw – live muziek!

Concertgebouw Amsterdam (foto via www.residentieorkest.nl)
Concertgebouw Amsterdam (foto via www.residentieorkest.nl)

Mijn leraar Duits Edward Crebas die ik al noemde in deel 1 opperde in september 1991, het begin van mijn VWO-eindexamenjaar, om met een paar zesdeklassers naar het Concertgebouw te gaan. Voor het eerst in mijn leven naar hét muziekhuis in Amsterdam, nou dat leek me wel wat. We zaten op het rechterpodium (voor de kijkers links). Arnold Oestman was dirigent. De ouverture “Jessonda” van Louis Spohr werd gespeeld door het Radio Kamerorkest. Melvyn Tan speelde een wat wulps pianoconcert van Weber. Hoofdgerecht van dit Zaterdagmatinee-concert was Beethovens 8e Symfonie. De dirigent heupwiegde Lees verder Mijn liefde voor muziek (deel 2) →

Cultuur, Klassieke muziek, Kunst, Kunstgeschiedenis, Lijdenstijd, Opera, Passie, Radio, Vocaal

Het inlegkruisje van Parsifal

Gisteravond ben ik met een aantal tweeps bij een uitvoering geweest van “Parsifal” van Richard Wagner. Het Muziektheater in Amsterdam was de plek. Het Koninklijk Concertgebouworkest zat in de bak en Iván Fischer was muzikaal leider. De recensies in diverse dagbladen en op internet ronkten van enthousiasme vanwege het visuele werk door Anish Kapoor, de cast met zangers en het “subliem spelende” Concertgebouworkest. De verwachtingen waren dus hooggespannen bij mij.

Koude douche

Ik had een warm bad verwacht, maar het werd een koude douche: ik vond de productie teleurstellend en mag ik het ronduit zeggen: een aanfluiting. Het kan zijn dat ik net de verkeerde avond heb gekozen, maar af en toe was het echt tenenkrommend.
Laat ik eerst met wat positieve indrukken beginnen: Lees verder Het inlegkruisje van Parsifal →