“Onverminderd worstelt de mensheid met liefde, angst en verlies.” Deze grote woorden trekken mijn aandacht in de Volkskrant , alweer een tijdje geleden, klik hier. Ze staan er ter introductie van een artikel over de

Amerikaanse en veel gelauwerde filosofe Martha Nussbaum.  Zij is een hartstochtelijk pleiter voor de “zachte krachten”. Het belang van kunst, taal, geschiedenis en filosofie kan voor haar niet genoeg benadrukt worden.
Schoonheid, troost, levenswijsheid,  aandacht voor het wonderlijke vormen voor mij een klankbord en oase te midden van het soms rauwe, pijnlijke, harde en onverschillige leven.

Samenvatting van het leven

Heb je dat weleens bij jezelf bedacht dat jij als mens onverminderd worstelt met liefde, angst en verlies? Ik vind het een sterke samenvatting van het menselijk leven. Draait het in wezen niet om deze drie woorden, liefde, angst en verlies in het leven van alledag, het heden, het verleden, de toekomst?

Als 19jarige zou ik anders tegen deze samenvatting aankijken dan nu als 48jarige. Toch vermoed ik dat in mijn onderbewustzijn meer hiervan begreep, toen ik een opera voor het eerst in mijn leven gehoord had. Opera lijkt misschien op een hoop muzikaal gekrakeel en -gil.  Echter, de diepere lagen in de verhalen en vooral ook in de muziek maken opera tot een Fundgrube voor psychologische doorzichten. Hoe dan ook, eerst maar mijn prille ervaringen met opera in 1992.

Goede Vrijdag 1992

Als jongeling kreeg ik de smaak van concertbezoek pakken nadat ik met klasgenoten voor het eerst in het Concertgebouw was geweest Lees verder Mijn liefde voor muziek (3) – Parsifal →