Laatst las ik over een experiment in de Verenigde Staten waar zo’n 300 mensen bij betrokken zijn. De mensen bevinden zich allemaal in dezelfde zaal. Ze krijgen de opdracht om zich in paren op te delen en daarbij hun gesprekspartner steeds dezelfde vraag te stellen: “Wat wil je?” Op het eerste gezicht een redelijk onschuldige vraag, als je er zo over nadenkt: “Wat wil je?”

“Ik wil je liefde”

Maar zodra de mensen in net genoemd experiment elkaar deze vraag stellen, ontstaat er een hevige groepsdynamica: onverwachte, onvoorziene, sterke gevoelens komen naar boven. Vrouwen en mannen die er op het oog verzorgd uitzien en goed kunnen functioneren in de samenleving worden in hun ziel geraakt. Ze lijken uit de plooi van wenselijk gedrag te komen. Een greep uit wat men zegt: Lees verder Wat wil je? →